ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.
جولاءِ 1991ع ۾ خزاني آفيس حيدرآباد ۾ اي. جي سنڌ جي شاخ کلي ۽ ٽريزري آفيس ۾ ضم ٿي وئي، جيڪا اڃا تائين قائم آهي ۽ هاڻ هر ضلعي ۾ ائين آهي اي. جي سنڌ ڪراچي مان اٽڪل ويهه ، پنجويهه ماڻهن تي مشتمل اي جي سنڌ جو عملو آيو، انهيءَ عملي ۾ هڪ خوبرو نوجوان ۽ سهڻو سمارٽ نوجوان اڪائونٽنٽ به هو، جنهن جو نالو اي. بي جتوئي هو، مون کي به اصل نالي جي خبر تمام گهڻي عرص بعد پئي، هو آڊٽ برانچ گزيٽيڊ جو سيڪشن انچارج هو، ، انهيءَ سيڪشن ۾ ايجوڪيشن ، هيلٿ ۽ گزيٽيڊ آفيسرن جي پگهارن جا بل پاس ٿيندا هئا، انهيءَ سيڪشن مان اسان کي هٽايو ويو ۽ اي. جي سنڌ جي عملي قانوني آرڊرن تحت قبضو ڪيو، ها مون ڳالهه پئي ڪئي اي. بي جتوئي صاحب جي جيڪو هن وقت ترقي ڪري ڊسٽرڪٽ اڪائونٽس آفيسر جي عهدي تي پهتل آهي. ڊسٽرڪٽ اڪائونٽس آفيس حيدرآباد ۾ ڪيترا دفعا پنهنجا فرض سرانجام ڏئي چڪو آهي، ها ڳالهه پئي ٿي، 1991ع ۾ جڏهن هو خوبرو نوجوان هو، انتهائي دلڪش شڪل شبيهه جو مالڪ، بلند اخلاق لهجو، نرم گفتار، هر ڪنهن سان اخلاق سان ملڻ ۽ هر ڪنهن جي ڪم اچڻ سبب هن گهڻن ماڻهن کي پنهنجو عاشق بنائي ڇڏيو، انهيءَ وقت سڄي آفيس ۾ مون کان پوءِ اهو نوجوان هو، جنهن سان گهڻن ماڻهن عشق ڪيو، هي واحد خوبرو نوجوان هو، جنهن تي جنس مخالف جا ٽولا عاشق ٿي پيا، هي گهاٽين زلفن جو اسير ٿي پيو، گهڻين جي من کي موهيائين، گهڻين جي دلين ۾ نقش ٿيو هوندو، هن گهڻين سان عشق جون ڳالهيون ڪيون هونديون پر ها ڪنهن پڪڙي وڌس، ڪنهن ڪِلين بولڊ ڪري وڌس، هن کي تمام گهڻن ماڻهن جون دعائون به حاصل ٿيون آهن، بيشڪ هو دعائون کٽيندڙ آفيسرن ۾ شمار ٿئي ٿو، بلوچن وارو پهاڪو ڪڏهن ڪڏهن هن تي ٺهڪي ٿو اچي ته “ ٽپي ته درياهه ٽپي وڃي، دل نه جهلي ته ڪَسي به نه ٽپي سگهي” ، ڪڏهن ڪڏهن بهادر ٿو ڏسجي، ڪڏهن ڪڏهن صفا ڊڄي ٿو وڃي، ڪجهه سال اڳ ميرپورخاص روڊ تي هڪ المناڪ حادثي جو شڪار ٿيو، ايڏو ته دردناڪ حادثو پيش آيس، جو هر وات مان هن جي لاءِ دُعا پئي نڪتي، يقينن انهن دعائن جي طفيل الله پاڪ هن کي ٻي زندگي بخشي، هي سهڻو ۽ بلند اخلاق آفيسر ، اڄ به اسان جو آفيسر آهي، هن اسان جي دلين تي راڄ ڪيو آهي ۽ هن جي دل ۾ به بيپناهه پيار وسندڙ آهي، هي پيارو ماڻهو اصل سعيدآباد جو آهي، هاڻ قاسم آباد م رهي ٿو ، الله پاڪ شل امان ۾ رکيس.
جي سامهون اچي ٿو ته تابش ٿي ماري،
لِڪين ٿو ته ڳولا جي خواهش ٿي ساري،
جي ڪاوڙ ڪرين ٿو ته ڪاوڙ ڪهي ٿي،
جي پرچين ٿو ته نوازش ٿي ماري.
(احمد خان مدهوش)