مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.

4.5/5.0
3428
578
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
اقبال بلوچ
ڇاپو پھريون

سدائين ڪنڌ هيٺ سائين غلام حسين شاهه

آئون ڪجهه ماڻهن لاءِ لِکي آيو آهيان ته اُهي فيض پهچائيندڙ شخص رهيا آهن ، جيڪي استادي ڏيڻ ، ڪم سيکارڻ يا پنهنجا شاگرد ٺاهڻ ۾ ڪا به هٻڪ محسوس نه ڪندا آهن پر خوشي محسوس ڪندا آهن ، پر ڪي اهڙا ماڻهو به آهن جن وٽ فيض ڏيڻ وارو عنصر سندس نَس ۾ ئي شامل نه هوندو آهي ، سائين غلام حسين شاهه پينشن واري ڪم جو تمام گهڻو ماهر ليکيو ويندو آهي ، محسوس ائين ٿيندو آهي ته غلام حسين شاهه کانسواءِ پينشن سيڪشن ڪيئن هلندو ؟ هلندو به يا نه ؟ پر حقيقت ۾ ائين ناهي ، دنيا جو گاڏو هلڻو آهي ، رُڪڻو ناهي ، غلام حسين شاهه کان اڳ به پينشن سيڪشن هلندو هو ، هاڻ ته هُو هلائي پيو ۽ ان کانپوءِ به اهو سيڪشن هلندو ، بس هن وقت هُن پنهنجو پان کي پينشن سيڪشن جو بي تاج بادشاهه بڻائي ڇڏيو آهي ، آفيس جو ڪوبه ملازم يا ڪو عوامي ماڻهو وٽس هلي ويندو آهي ته صرف هڪ جهلڪ سان ڏسندو آهي ته ڪير آهي ، پوءِ ڪنڌ هيٺ ڪري ڪاغذ وٺندو آهي ۽ ڪاغذن بابت ڳالهائيندي ڳالهائيندي تاريخ ڏئي ڇڏيندو آهي ، عام ماڻهو يا آفيس سان سلهاڙيل ڪنهن دوست جي وچ ۾ ڪو به فرق نه رکندو آهي ، جيڪا پنهنجي آفيس جي اسٽاف جي دوستن کي اهميت ڏيڻ گهرجي ، اها اهميت ڏيڻ واري اک هُن وٽ ناهي ، مثبت موٽ ڏيڻ واري طبعيت رکندڙ شخص به نه آهي ، آفيس جي دوستن وٽ سندس باري ۾ هميشه اها شڪايت رهندي آهي ته ڪنڌ کڻي سولو ڳالهائي به ڪونه ٿو ، تنهنڪري مون جهڙا ڪيترائي ماڻهو پيا لنوائيندا آهن ته هن وٽ ڪم لاءِ نه وڃجي ، ڪنهن ڪنهن مهل خيال رکي به ويندو آهي پر اها ڳالهه ڪنهن معجزي کان گهٽ نه هوندي آهي ، بيشڪ هو پينشن جي ڪم جو بهترين ماهر آهي پر کيس مثبت موٽ ڏيندي پنهنجي جونيئرن کي به ڪم سيکارڻ کپي ۽ پنهنجا سُٺا شاگرد پيدا ڪرڻ کپن ، جيڪي سندس نالي کي ڳائيندا رهن ، جيستائين هي دنيا پئي هلندي ، ڪم ڪار به پيا هلندا ، رهندو نالو الله پاڪ جو ، منهنجو خيال آهي ته فيض رسائيندڙ ، محبت ڪندڙ ، مدد ڪندڙ ، ڪي چڱا اکر سيکاريندڙ ، سُٺو رويو رکندڙ ، ڪنڌ مٿي کڻي عزت ڏيندڙ شخص ئي ماڻهن جي دلين کي موهي ٿو، مسڪراهٽ به وڏا وڏا غم مِٽائي ٿي ڇڏي ، سندس مُسڪرائي ڳالهائڻ وارو انداز به رٽائر ملازمن جي ڪيل پنڌن کي سجايو رکي سگهي ٿو ، اها مُسڪراهٽ رٽائر ملازمن جي ڌِڪا کائڻ وارن زخمن جو مرهم به بڻجي سگهي ٿي ، شال الله پاڪ کيس خوش رکي ، ڪجهه سالن ۾ رٽائر ٿي ويندو پوءِ شايد کيس احساس ٿئي ته مُسڪرائي ڳالهائڻ به ڪيتري اهميت رکي ٿو.

اپني ناراضگي ڪي ڪوئي وجه تو بتائي هوتي ،
هم زماني ڪو ڇوڙ ديتي تجهي مناني ڪي ليئي .
(پروين شاڪر)