مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.

4.5/5.0
3428
578
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
اقبال بلوچ
ڇاپو پھريون

خدائي خدمتگار گل محمد ميمڻ

حيدرآباد ٽريزري م هڪ خدائي خدمتگار نالي شخصيت جو اصل نالو گل محمد ميمڻ آهي، جنهن کي سدائين چاچا گل محمد جي نالي سان سڏيو ويندو آهي، ننڍو توڙي وڏو، ڪلرڪ توڙي آفيسر هن کي چاچا گل محمد جي نانءُ سان سڏيندا آهن، مطلب ته سڀني جو چاچا گل محمد ميمڻ آهي، جڏهن آئون حيدرآباد ٽريزري ۾ آيس ته چاچا گل محمد اسسٽنٽ اڪائونٽنٽ هو، پوءِ هو اڪائونٽنٽ ٿيو، آڊٽ گزيٽيڊ جو سيڪشن انچارج هو، هن جي ٽيبل تي ٽن طرفن کان اسڪول واريون بينچون رکيل هونديون هيون، انهن بينچن تي هر روز ميڙا متا پيا هوندا هئا، ليڪچرار، پروفيسر ۽ ڊاڪٽر سدائين ويٺا هوندا هئا، چون ٿا ته گل محمد ميمڻ خرچي طور ڪڏهن به هڪ رپيو به نه ورتو پر سدائين خدائي خدمتگار رهيو، جڏهن آفيس جو نظام ڪمپيوٽرائيزڊ نه هو، هو ڊاڪٽرن توڙي ليڪچرارن ۽ پروفيسرن جا بل پاس ڪرائي، پاڻ اسٽيٽ بينڪ مان ڪيش ڪرائي، انهن کي آفيس ۾ پگهارون ورهائي ڏيندو هو، گهران بل وٺي ايندو هو، آفيس ۾ پنهنجن هٿن سان بل پاس ڪرائيندو هو ۽ پوءِ انهن کي پئسا گهر ويٺي به پهچائيندو هو، انهيءَ ڪري هن جي هلندي پُڄندي ايجوڪيشن توڙي صحت کاتي ۾ چڱي خاصي هئي، پنهنجا توڙي پنهنجن دوستن ۽ پنهنجن مٽن مائٽن جا ڪم، اسڪول هجي، ڪاليج هجي توڙي يونيورسٽي هجي، مارڪن جو ڪم هجي، يا داخلا جو ڪم، هلڪي ڦلڪي نوڪري هجي، يا دوا درمل يا ڪنهن اسپتال ۾ ڪنهن به قسم جي علاج وغيره جو ڪم هجي ته چاچا گل محمد جو نالو ئي ڪافي هوندو هو، جهڙي طرح هو انهن جا ڪم ڪندو هو، ا اهڙي طرح کيس به عزت مليل هئي، پر اها افسوسناڪ ڳالهه اها آهي ته چاچا گل محمد جي خزاني آفيس ۾ يعني پنهنجي آفيس جي اسٽاف جي هر ماڻهو سان هڻ وٺ هئي، ۽ وڙهندو رهيو، آفيس اسٽاف جو اهڙو ڪو ماڻهو رهيل نه هو، پٽيوالي کان وٺي آفيسر تائين، جنهن چاچي گل محمد جي جهڳڙي جو ذائقو نه چکيو هجي، اڄ به جهڙي طرح هن جي ٻاهر عزت آهي، اوتري ئي آفيس ۾ آهي، هر ماڻهو هن کي عزت جي نگاهه سان ڏسي ٿو، هن کي رٽائر ٿيندي ڏهه سالن کان مٿي عرصو گذري چڪو آهي، پر اڄ به آفيس ۾ مختلف ماڻهن جون پينشن جو بنديون کنيو پيو بل پاس ڪرائيندو آهي ۽ جي پي فنڊ جا ڪيس کنيو پيو هلندو آهي، سينيئر جي حساب سان هرڪو هن سان هٿ ضرور ملائيندو آهي، پر عزت جي نگاهه نه ملي سگهي آهيس.
سئو وڃائجي پر سِڪ نه وڃائجي ،
هزار وڃائجي پر هُج نه وڃائجي ،
ڪروڙ وڃائجي پر قُرب نه وڃائجي ،
پدم وڃائجي پر پريت نه وڃائجي .