مختلف موضوع

سروس بخير

ڪتاب ”سروس بخير“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر ۽ ڪهاڻيڪار اقبال بلوچ جي ٽريزري آفيس مان رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجي نوڪري بابت يادگيرين تي مشتمل آهي.
اقبال بلوچ جو ڪتاب “سروس بخير” اصل ۾ سندس زندگي جي ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ همت، محنت، مشقت، مسلسل جدوجهد، ثابت قدمي، بک ۽ ڏکن سان مقابلي جو داستان آهي... علم سان دوستي ۽ عزت سان جيئڻ جو سبق ۽ انسان دوستي جو درس ۽ روشن ضميري حق-سچ اخلاقي قدرن، ادب-احترام ۽ محبت جي ڪهاڻي آهي.

4.5/5.0
3428
578
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
اقبال بلوچ
ڇاپو پھريون

وساريان نه وسرن

هن وقت جڏهن آئون هي ڪتاب لکي رهيو آهيان، تڏهن منهنجي رٽائرمينٽ ۾ فقط ڪجهه ڏينهن جو وقت وڃي رهيا آهن، هاڻ ته آئون نوڪري جا آخري ڏينهن ڳڻي رهيو آهيان، منهنجي چاليهه سالا سروس ۾ سوين ساٿي منهنجا همعصر ، همسفر رهيا،ڪوشش ڪندس سڀني جو ذڪر نالو وٺي ڪريان پر اهو ممڪن ئي نه آهي ته سڀ جا سڀ ياد پون، بهرحال انهن ساٿين مان ڪيترن جو ذڪر ڪنهن نه ڪنهن نموني ڪري آيو آهيان، جڏهن ته منهنجا ڪيترائي آفيسر، ڪيترائي ساٿي، جيڪي سروس دوران ڪنهن خاص قابلِ ذڪر ڳالهين ۾ حصيدار نه رهيا، تنهنڪري انهن جو ذڪر نه ڪري سگهيس، پر اهي هن آفيس جو حصو ضرور رهيا، انهن آفيسرن ۾ عبدالحفيظ خان، برڪات احمد رضوي، مستقيم الحسن، اورنگزيب پٺاڻ، محمد اڪبر خان، غلام عباس سومرو، لالا فضل ميمڻ، غلام رسول ميمڻ، مرحوم حبيب الله پنهور، مرحوم دوست علي، مرحوم عبدالستار مستوئي، شمس الدين خاصخيلي، شير احمد لاڙڪ، محمد اسلم ابڙو، سردار احمد پٺاڻ، علي احمد ميمڻ، الهه بچايو ڪليري، منصور عالم ميمڻ، منظور احمد ڀٽي، مرحوم غلام محمد بروهي، مرحوم فريد احمد، مرحوم انصاري، مرحوم شهاب الدين ، مير اوصاف ٽالپر، سرفراز احمد، هن وقت به عزيز سانگي، عزيز شيخ، نثار کوکر، غلام حسين شاهه، ممتاز مگسي، اعجاز راهپوٽو، پرويز ابڙو، ممتاز جانوري، عارف عباسي، شاهه نواز هوت بلوچ، اياز احمد شاهاڻي، محمد علي شاهه، حنيف ملڪ، شاهد احمد چنا، جاويد، محمد نجيب خان، علي رضا ابڙو، سائين حسن شاهه، سائين ذوالفقار شاهه ۽ ٻيا ڪيترائي نالا شامل آهن. پٽيوالن ۾ اسان جي آفيس ۾ مرحوم پيربخش سومرو کي ڪيئن ٿو وساري سگهجي، هن وقت به مالڪ ڏنو مگسي، عالم، اعظم ۽ ٻيا ڪيترائي دل جي دفتر ۾ درج آهن. بدين ٽريزري ڏانهن اک ٿو کڻان ته مون کي ڪيترائي دلبر ۽ دل وارا دوست ذهن تي اچن ٿا، هن وقت بدين ٽريزري ۾ وڃجي ته اسان جي ساٿ جو ڪوبه ماڻهو نه ملندو، انهن ۾ اميد علي لاشاري، محمد بخش ڀرڳڙي، محمد رفيق موسيپوٽو، رازق ڏنو گاڏهي، سليم گاڏهي، چاچا انور پٺاڻ، مرحوم غلام حسين جمالي، منهنجا سٺا دوست رهيا، انهيءَ کان علاوه فياض علي رند، رياض لاشاري، محمد اڪرم راجپوت، غلام مصطفيٰ راجپوت، غلام مصطفيٰ سرائي، محمد ناصر، سائين ظفر شاهه، اقبال مگسي، محمد صالح جتوئي، اقبال لاڙڪ، مس سعيه نوري، مس افشان، مشتاق احمد ڏيپر، خير محمد لنڊ، مس ڀاونا ، مس تنزيله سومرو ، عبدالرحمان پرهياڙ، عارف قمبراڻي، غلام نبي قريشي، عبدالستار سومرو، عبدالغفور ميمڻ، بشير قريشي، علي شير بروهي، صابر علي، علي احمد سومرو، شاهه نواز ٻوڪ، پير سيد سومار شاهه، وارث پنهور، علي ميمڻ، سيد اسد شاهه همسفر ساٿين ۾ شامل آهن .

ها شام جڏهن ٿيندي هوندئي ،
ڪا ياد منهنجي ايندي هوندئي،
گهر جي در تي بيهي خالي ،
رستن ڏي نهاريو هوندئي ،
مونکي نه وساريو هوندئي .