صاحب جي زال آفيسر
اسان سڀني سان هن جي زال، پنهنجو تعارف ڪرايو ۽ اسان سڀني کان اسانجو نالو پڇيو ۽ ڪهڙي ڪهڙي ٽيبل تي ڪم ڪندا آهيون، اهو به پڇيائين، شايد ٽريزري جي ڪم ڪار ، ٽيبل ۽ سيڪشن جي ڄاڻ هيس، اسان بدين جا 16 ڄڻا ئي ڪلرڪ هئاسين، هُن اڪائونٽس سيڪشن وارن کي چيو، توهان نه اچجو، باقي اسان ستن ، اٺن ڄڻن کي حڪم ڪيو ته صاحب جو جيڪو به روز ڪمائي جو حصو ٿئي، اهو مون کي روز ويندي شام جو گهر پهچائجو، اسان حڪم جي تعميل ڪندي، جيڪي سڻڀين ٽيبلن وارا ڪلرڪ هئاسين، اهي روز شام جو صاحب جو حصو پهچائڻ ويندا هئاسين، هفتو کن اهو قصو ائين هليو، هڪ ڏينهن مون کي چيائين ته تون سڀني کان حصو وٺي نالا ۽ رقم لکي، مون تائين پهچائي ، حڪم جي تعميل ڪندي آئون ائين ڪندو هوس، هو صاحب ٿورو عرصو رهيو پوءِ بدلي ٿي هليو ويو پر هي هڪ اڻ وسرندڙ واقعو منهنجي ذهن تي اڻ مٽ نقش جيان چٽجي ويو.
مون ڏات انوکي آندي آ،
ٿي تند وڙهي تلوارن سان،
ٿا تنهنجا ڀاري برج لڏن،
تون هيڻو آ هٿيارن سان.
(شيخ اياز)