ڪھاڻيون

ڪپيل نڪ

ڪتاب ”ڪپيل نڪ“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب خوبصورت ڪهاڻيڪار ۽ ليکڪ عباس سارنگ جي مختصر ڪهاڻين جو مجموعو آهي.
انعام عباسي لکي ٿو: ”عباس سارنگ جي حوالي سان اهو چوندس ته، هو هڪ فوٽو گرافڪ ڪهاڻيڪار آهي يا کڻي ائين چئجي ته هو اصل ۾ چترڪار آهي ۽ برش جي جاءِ تي قلم هٿ چڙهي ويو اٿس، ۽ هو پنهنجو اَمُلهه وقت وڃائڻ بنا ان ئي هٿيار سان ڪم ۾ لڳي ويو آهي ته، شل ترت هو پنهنجي حصي جو ڪم ڪري سنڌي ڪهاڻيءَ جي قافلي جو سهڪاري ٿئي.“
  • 4.5/5.0
  • 2270
  • 718
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عباس سارنگ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڪپيل نڪ

درياءَ شاھ

درياءَ شاھ

منهنجو پٽ جاني، اڃا ننڍڙو آهي، هو پنجين ڪلاس ۾ پڙهي ٿو، پر سندس سوچ ٻين ٻارن کان الڳ آهي، جو هو ڌرتيءَ سان بيحد چاھ رکي ٿو. ان سوچ پيدا ڪرڻ ۾ ڪجھ هٿ ضرور منهنجو به آهي ڇو ته هو منهنجو ئي ته پاڇو آهي.
مونکي پنهنجي آفيس جي ڪم سانگي سکر وڃڻو آهي سوچ ڪيم ڇونه جاني کي به ان بهاني سکر گھمايان ۽ کيس درياءَ شاھ جو سير ڪرايان جيڪو صدين کان سنڌ ڌرتيءَ جي جياپي جو اهڃاڻ رهيو آهي. اسان سڀني سنڌين جو هن ۾ ساھ آهي تڏهن ته اسان کيس پيار ۽ احترام مان ”درياءَ شاھ“ چوندا آهيون. رات جو، سڀاڻي سکر هلڻ ۽ درياءَ شاھ گھمڻ جي جاني سان ڳالھ جو ڪيم ته ڏاڍو خوش ٿي مونکي ڀاڪر ڀري هڪ ڳل تي مٺي ڏنائين ۽ موٽ ۾ مون به.
اسان ٻئي پيءُ پٽ صبح جو سکر لاءِ روانا ٿياسي.....سکر پهچي پهريان آفيس جو ڪم ڪار ڇڏائي جاني کي چيم:
”پٽ جاني! هاڻي اڳ ۾ ڪٿي هلجي؟“
”بابا! اڳ ۾ درياءَ شاھ تي هلو....مان پهريون ڀيرو پنهنجي درياءَ شاھ کي ڏسندم جنهن کي مان صرف ٽيلي ويزن تي ئي وهندي ڏٺو آهي.“
اسان ٻئي رڪشي ۾ ويٺا سين ته رستي ۾ جاني مونکا سوال ڪيا ته:
”بابا! درياءَ شاھ ڪيترو وڏو آهي.......ان ۾ پاڻي ڪٿان ٿو اچي......اهو ڪٿي وڃي پورو ٿئي ٿو.....؟؟؟
”اسان جو درياءَ شاھ وڏو ۽ ويڪرو دريا آهي هن ۾ پاڻي اترين جبلن مان يعني ڪيلاش مان اچي ٿو ۽ اسان جو درياءَ شاھ وڃي سمنڊ ۾ ڇوڙ ڪري ٿو....۽ سمنڊ کي اڳتي وڌڻ کان روڪي ٿو......پر اڄڪلھ.........!“
”بابا!اڄڪلھ ڇا.......؟“
مان جاني جي انهيءَ سوال جو جواب ڏيڻ تي سوچي ئي رهيو هيم ته ايتري ۾ درياءَ شاھ تي پهچي وياسين. رڪشي مان لهي، لب مهراڻ باغ ۾ داخل ٿي درياءَ شاھ جي طرف وڌڻ لڳاسين جاني ڏاڍو خوش لڳي رهيو آهي......اسان جئين جئين درياءَ شاھ کي ويجھو ٿيندا رهياسين تئين تئين اسان کي درياءَ شاھ ۾ پاڻي نظر نه ٿي آيو مون کي حيرت ان وقت ٿي جڏهن مون ويجھو وڃي ڏٺو ته درياءَ شاھ ۾ رڳو واري ئي واري نظر آئي.......ان سمي منهنجون وايون بتال ٿي ويون.....منهنجي وات مان نڪتو:
”هي ڇا هيڏا هاڃان اسانجي درياءَ شاھ سان......!“
”جي بابا! ڇا ٿا چئو!؟“
”پٽ جاني! مان جڏهن تو جيترو ننڍڙو هوس ته تو وانگر مان پنهنجي بابا سائين سان درياءَ شاھ تي ايندو هوس ته دريا شاھ پاڻيءَ سان ڀريل وهندو هو ۽ مست ٿي پنهنجي موج ۾ وهندو هو، پر هي سڀ ڪجھ ڏسي منهنجين اکين کي يقين ئي نٿو اچي هيڏا ڪلور درياءَ شاھ سان ........سمورو خالي پيو آهي.......منجھس پاڻيءَ سواءِ واري پئي اڏامي......!“
منهنجوايترو ٻڌي جاني مونکي چنبڙي پيو:
” بابا توهان پنهنجي بابا سائين سان درياءَ شاھ تي ايندا هئا ته درياءَ شاھ مست ٿي وهندو هو.......اڄ مان توهان سان گڏ آيو آهيان ته درياءَ شاھ ۾ رڳو واري پئي اڏامي.....ڀلا بابا! مونکي اهو ته ٻڌايو جڏهن مان پنهنجي پٽ سان درياءَ شاھ تي ايندم ته ڇا دريا شاھ هوندو!؟؟؟؟“
***