گناھ
دل کي جو دل سان ڏٺو ويو ته اها ڳالھ نڪ کي نه وڻي سڌو اکين وٽ آيو،
”ٻه دليون گڏ ڏسي آيو آهيان اها ڳالھ مون کي صفا نه وڻي....!“
”ڇو اهڙو ڪهڙو گناھ ٿي پيو....؟
”اسان وٽ ان ڳالھ کي سٺو نه سمجھيو ويندو آهي.“
”پوءِ تون هاڻي ڇا ڪندين؟“
کين ڳاڙهي ڳاڙهي رت ڪري ڇڏيندم“
”پوءِ ته اهي پوپٽ بڻجي اڏري ويندا اڀ ۾!“
”بس منهنجي پت ته رهجي ويندي نه“
”تنهنجي پت نه، تنهجو گناھ رهجي ويندو!!“
***