9. سُک وِهڻ ڪين ڏين آرايوُن
مهل بــي مهل ڪُرن آرايوُن
ٻوليءَ جوُن ، مُلڪ جوُن ۽ دُنيا جوُن
آ تـــمــنـّــا ته لَـــهــن آرايــوُن
ڪوئي آخر ڪَڍي ڪيڏا ٿڌڙا
رات ساري ٿيوُن جلن آرايوُن
بــاهه ڪيڏي رکي سانڍي مَنُ ٿو
هوريان هوريان ٿيوُن ڪَڍن آرايوُن
تنگ آهن لَڳي ٿو موُن مان هوُ
ڪَر دُعـا شـال ڇُـٽـن آرايـوُن