18. ڪُجھه لِکي ذهن تي مِٽائي ڇڏيو
پــاڻ کـي پــاڻ کــان لِڪائي ڇڏيو
زندگي آهي ڪو سِڪو کوٽو
خوش ٿيو جي اوهان هَلائي ڇڏيو
روشنيءَ ۾ به ڪُجھه نَٿو ڏِسجي
ٻاري هِڪڙو ڏيئو وِسائي ڇڏيو
ڪو نه ڪو حادثو ته ٿيندو هِتي
رَهبرن کي اوهان گھُرائي ڇڏيو
ڪو به جذبو نَه ڪو خيال بچيو
موُنکي پٿـّر اوهان بَڻائي ڇڏيو