17. اَڌُ لِکيل خط ڪڍي لِکڻ ويٺس
حسـرتــن کــي وري سُبڻ ويٺس
مونکي فرصت جڏهِن جڏهِن به مِلي
پاڻ تي ڏوهَه ڪي مَڙهڻ ويٺس
سوچي سوچي جڏهِن چريو ٿي پيس
پــاڻ تي پــاڻ ئــي کِــلـڻ ويٺس
ڳالھه مان ڪُجھه به ڪين ورڻو هو
ڇو ڀِتيُن سان مَٿو هَڻڻ ويٺس
قتل لءِ ڪاتُ موُن کنيو هٿ ۾
پنهنجي آڱر مَگر وڍڻ ويٺس
مَنَ مَواليءَ ڪِٿي وِهڻ نه ڏنو
ڪا گھڙي ساهي جي پَٽڻ ويٺس