34. اَڃا بِه مَنظر ڏِسڻا هوُندا
شـــايــد صدمـــا سَـهـڻـا هـوُندا
پير اُگھاڙا پو به ڊُڪيس مان
تازا ڇــالا پـوڻـا هـوُندا
بند ڪَري چَپَ ويٺو آ هوُ
راز نَوان ڪي کُلڻا هوُندا
هوُءَ ڏئي ٿي سوغات سُئي
گھاو نَوان ڪي سُبڻا هوُندا
توکان وِڇُڙي ويٺُس، شايد
پاٺَ هِجر جا پڙهڻا هوُندا
هِڏڪي آئي، ’ياد ڪَيو تو‘
مُنهنجي مَن جا ڦُرڻا هوُندا