اکرُ سڀ جي جنني
رڳو ناه هئي
۽ ناه واري ماٺ هئي
نه ڌُني هئي
نه اکر هو
جنهن سبب
نه ئي ڪو نانءُ هو
نه کنڊ هو
نه ئي اکنڊ هو
پر پوءِ به
سڀ هئا
سڀ اَنام سان اَنامُ هُئا
جل ٿل جيؤ اَجيؤ
سڀ هُئا
سڀ
نشبدَ سان نشبدُ هئا
يگن جا يگَ
ناہِ به اَنام هئي
ناہِ کي جتائڻ واري
سُرِتِ به ڪونه هئي
نه هئي احديت
نه هئي وحدت
ته نه هئي ڪثرت
ڪائنات ڪونه هئي
پر پوءِ به
سڀ هُئا
سڀ اَنامَ سان اَنامُ هُئا
ناه جي ماٺ مان
پهرين ڌُنيءَ جو جنم ٿيو
۽ جنهن ڌُنيءَ مان
اَکر جو جنم ٿيو
اُهو پهريون اکر
مان هئو
جنهن مان ئي
مان جي ڇٺي ڪئي
اهو مان ئي هئو
جنهن پاڻ سڃاڻي
باقي کي تون جتايو
۽ هن ئي
تون جي ڇٺي ڪئي
تنهنتي تنهن کِنَ ئي
اکنڊ
کنڊ کنڊ ٿي ويو
هڪ خالق بڻيو
ته ٻيو
مخلوق ٿي پيو
۽ اکر
سڀ جي جنني ٿي پيو