مون ڪٿي چيو هو
ته تون
منهنجي پُٺيان اچ
شايد تون منهنجي
اُچاريل شبدن کي ٻڌي
منهنجي پُٺيان آيو آهين
پر شبد ته
سَڀَ جا سَڀُ
ٺَڳَ ٿيندا آهن
مقرر معنى سان هوندي به
تنهنجي منهنجي احساسن سان
الڳ الڳ راند پيا رمندا آهن
نراڪار ڪجهه ٿي سگهي ٿو
ته صرف آڪار ئي ٿي سگهي ٿو
پر پوءِ به
آڪار ڪڏهن به نراڪار نٿو هجي
ته پوءِ ڀلا
منهنجو سَگڻ شبد
نِرگڻُ نِشبد
ڪيئن ٿي سگهي ٿو
مون شبد کي
اُچاريو ضرور هو
پر اُهو منهنجو
نرگڻ نشبد ڪون هئو
مون ته صرف
نرگڻ ڪويتا جو پاٺ ڪندي
ڪجهه شبدن کي
گنگنايو هو
ڪوري ڪاغذ تي
ڪجهه ليڪون ليڪي
نشبدَ کي شبدَ سان
چٽڻ جوجتن ڪيو هو
نرگڻ جي چاهه رکندي
سگڻ ڪويتا اُچاري هئي
پنهنجي نرگڻ پاڻُ کي پائڻ لاءِ
شبدن ۾
جو ڪجهه مون چيو هو
اُهو منهنجو نشبد کي
پائڻ جو جتن ئي ته هُئو
نشبد ڪويتا ڪون هئي
۽ جنهن شبد کي تو پاتو هو
اُهو تنهنجي ئي
نشبد ڪويتا جو پڙاڏو هو
مان
هوس ئي ڪٿي
جڏهن ڪويتا جو
نرماڻ ٿيو هئو
نه مان هوس
نه تون هئين
نه ئي ڪوئي شبد هو
هُئو ته رڳو
منهنجو نرگڻ مان هُئو
نشبد هُئو
۽ هاڻ
ڪويتا پاٺ ۾
جڏهن تون نه هوندين
نه مان هوندس
هوندو ته رڳو تنهنجو
نرگڻ مان هوندو
ته ڪويتا
ازخود
سچ ٿي پوندي
مان شبد کي اُچاري
نشبد کي پائي به
پائي نٿو سگهان
پنهنجي نرگڻ پاڻُ کي
پائي به پائي نٿو سگهان
ته توکي
پنهنجو نشبد
ڏيئي ڪيئن سگهان ٿو
۽ تون
منهنجي ڪويتا کي
پائي ڪيئن سگهين ٿو
سيمِتِ مورت
اَسيم اَمورت کي پاڻ ۾
سمائي نٿي سگهي
اکر نراکر کي پائي
اکر ئي رهي ٿو
اَپاتر اَکر
اَپاتر ئي رهي ٿو
سسُئي پاڻُ وڃائي
پنهونءَ کي پائي سگهي ٿي
اکر
رڳو پاڻ وڃائي
نِراکر کي پائي سگهي ٿو
تون منهنجي
شبد کي ٻڌي
پنهنجي ئي نشبد ڏانهن
مُڙيو هئين ـــ موٽيو هئين
باقي ته
مون ڪٿي چيو هو
ته تون منهنجي پٺيان اچ