آسمان کي نچڻ ڏيو
رام ـ رحيم کي
ڪلهن تي کڻي
نچيو هئو مهاتما
ليلا هئي ... پوري ٿي
منچ تان
لهي ويا سڀ ڪلاڪار
شطرنج جي گماسان ۾
هن مهرا گهڻئي هلايا
ٿڪجي پيو
کيس خبر ڪونه هُئي
شطرنج ۾
ڌوتي ڏيڊ گهر
ته لونگي
ساڍا ٽي گهر
هلي سگهندي آ
اڄ وقت
بدلجي چڪو آ
لونگيءَ وارن کي
لونگيءَ ۾ نچڻو آهي
ڌوتيءَ وارن کي
ڌوتيءَ ۾ نچڻو آهي
۽ مونکي
ننگو ٿي نچڻو آ
نچڻ ڏيو هنن کي
لونگيءَ ۾ .... ڌوتيءَ ۾
مونکي ننگو ٿئي نچڻ ڏيو
رام کي .... رحيم کان
رحيم کي .... رام کان
مڪت ڪريو
هر ڪنهن کي
پنهنجي پنهنجي
پوشاڪ ۾ نچڻ ڏيو
پنهنجي پنهنجي ليلا
رچڻ ڏيو
خيمي جي
مٺ ڀر آسمان کي
خيمي مان مڪت ڪريو
مونکي ننگو ٿي نچڻو آهي
مونکي ننگو ٿي نچڻ ڏيو
آسمان جي وشالتا کي
ماڻڻ ڏيو
مونکي ننگو ٿي نچڻ ڏيو
کليل مُٺِ تي
نچندو آهي آسمان
بند مُٺي مان
ڇڏجي ويندو آ سارو سنسار