مرحوم بيوس محمد باقر لغاري
سندس پورو نالو محمد باقر ولد محمد عثمان لغاري آهي. پاڻ مسڻ وڏي ۾ 25 مارچ 1956ع ڌاري پيدا ٿيو. بيوس محمد باقر نه صرف هڪ تعليمي ماهر آهي پر بهترين شاعر به آهي. شاعري ۾ سندس تخلص ”بيوس“ آهي. شاعري ۾ غزل صنف کي وڌيڪ پسند ڪندڙ بيوس محمد باقر کي ”غزل“ چوڻ جو منفرد ڏانءُ آهي. بيوس تخلص هجڻ بابت سندس چوڻ آهي ته انسان هوندو ئي بيوس آهي ۽ بيوس ڪري پيدا ڪيو ويو آهي. بيوس محمد باقر ابتدائي تعليم مسڻ وڏي مان ۽ بي. اي سنڌ يونيورسٽي مان پاس ڪئي. کيس 11 جنوري 1975ع تي تعليم کاتي ۾ ڊرائنگ ٽيچر طور ملازمت ملي وئي ۽ سندس تقرري گورنمينٽ نيشنلائزڊ اسلاميه هاءِ اسڪول مسڻ وڏي ۾ ٿي. هن وقت تائين پاڻ ساڳئي اسڪول ۾ اوڻيهين گريڊ ۾ تعليمي خدمتون سرانجام ڏيئي رهيو آهي. پاڻ مسڻ وڏي جي تقريبن نئين ٽهي جو استاد رهيو آهي. هيٺ بيوس محمد باقر جي چيل پهرئين شعر جو ٿلهه پيش ڪجي ٿو جيڪو علم عروض جي بحر وزن کان هٽي ڪري جهونگار تي چيل آهي.
رڳو ياد مون کي تنهنجي تار آهي
پاتم پيچ توسان پرين پيار آهي
بيوس محمد باقر جو شاعري ۾ استاد مشهور و معروف شخصيت حڪيم جان محمد جهانگي آهي. ان کان علاوه پاڻ ڪجهه بحر وزن حضرت مولانا عبدالڪريم لغاريؓ کان به سکيائين. بيوس محمد باقر اشاعت العلوم لائبريري ۾ مولانا محمد يامين شوري جي ميزباني ۾ ٿيل مشاعرن ۾ شرڪت کان علاوه سنڌ جي ٻين ڪيترن ئي طرحي توڙي غير طرحي مشاعرن ۾ شريڪ ٿي چڪو آهي. سندس پسنديده استادن ۾ حضرت مولانا عبدالڪريم لغاريؓ جو ڀاءُ صوفي محمد صديق لغاريؓ آهي. بيوس محمد باقر جي وفات جمعي جي ڏينهن 23 رمضان المبارڪ 1434هجري تي اسريٰ هاسپيٽل حيدرآباد ۾ ٿي. کيس بلڊ پريشر ۽ شگر جو عارضو رهندو هو. بلڊ پريشر ۽ شگر جي بلڪل LOW ٿيڻ ڪري سندس انتقال ٿيو. ياد رهي ته انهي دوران کيس ڊينگي بخار به ٿيو. سندس اچانڪ وفات تي مسڻ وڏي ۽ آسپاس جي هر رهواسي کي تمام گهڻو دلي صدمو پهتو. سندس جنازي ۾ هر اک آلي رهي. کيس سوين آلين اکين سان مقامي قبرستان “عبدالله فقير” ۾ سپرد خاڪ ڪيو ويو.