ظهير الدين بابر لغاري
محترم جناب ظهير الدين بابر لغاري مسڻ وڏي ۾ 16 آگسٽ 1947ع ڌاري پيدا ٿيو. پاڻ تحريڪ آزادي جي بي باڪ مجاهد، خلافت تحريڪ جي عظيم اڳواڻ حضرت مولانا محمد اسماعيل لغاري رحمت الله عليه جو ٻيون نمبر فرزند آهي. سندس والد بزرگوار پنهنجي وقت جو وڏو انقلابي سوچ رکندڙ عظيم اڳواڻ، مجاهد، موحد ۽ مجتهد فقيهه ٿي گذريو آهي. ظهير بابر لغاري نه صرف بهترين شاعر، انقلابي سوچ جو مالڪ آهي پر پاڻ علم جو ڀنڊار به آهي. پاڻ سنڌ جي خلاف ٿيندڙ هر تحريڪ ۾ خوب حصو ورتائين. سندس چوڻ آهي ته شروع شروع ۾ آئون لالا قادر ۽ حسين شاهه بخاري سان گڏجي ”سنڌ ماروئڙا اسٽوڊنٽ“ ۾ گڏ رهيس. پر بعد ۾ لالا قادر سان اختلاف ڪندي پاڻ ۽ حسين شاهه بخاري الڳ ٿي ويا ۽ پاڻ 1966ع ڌاري ”جيئي سنڌ شاگرد تنظيم“ جو بنياد وڌائين. ظهير بابر لغاري ٽنڊو ڄام زرعي ڪاليج کي يونيورسٽي بڻائڻ لاءِ به جدوجهد ڪئي ۽ گڏوگڏ سنڌي ٻولي ۾ لسٽون ٺاهڻ لاءِ به کيس ڪافي وقت ميانوالي جيل ۽ سينٽر جيل سکر ۾ باندي ٿيڻو پيو. ظهير بابر سنڌ ۽ سنڌي قوم جي لاءِ ڪيل محنتن ۽ جدوجهدن ڪرڻ باوجود اڄ پوئتي پوڻ جو سبب هڪ اردو مصرع ۾ خوب بيان ڪيو آهي. ”منزل انهين ملي جو شريڪ سفر نه تهي.“ ظهير بابر لغاري گيهه ڪارپوريشن ۾ ملازمت به ڪئي جنهن تان هينئر رٽائر ڪئي اٿس. پاڻ سنڌ جي ڪيترن ئي وڏن اڳواڻن سان نه صرف ملاقات ڪري چڪو آهي پر انهن سان سندس گهري دوستي رهي آهي. انهن اڳواڻن ۾ هندستان جو برک اديب، دانشور ۽ ليکڪ آغا شورش ڪاشميري، قائد عوام شهيد ذوالفقار علي ڀٽو، شهيد مير مرتضيٰ ڀٽو، محترم جي ايم سيد، باباءِ سنڌ ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي، شيخ السند علامه عبدالحق رباني، ڪامريڊ غلام محمد لغاري، ڪامريڊ غلام حسين سومرو، خان عبدالولي خان، مولانا عزيزالله جروار، مولانا حافظ محمد اسماعيل کڏي ڪراچي وارو، قاضي محمد اڪبر، پير مظهر الحق، مولانا فضل الرحمان، مير علي احمد ٽالپر، مير رسول بخش خان ٽالپر، ڪامريڊ مير محمد ٽالپر اچي وڃن ٿا. مير علي احمد خان ٽالپر کيس لنڊن مان 3 مارچ 1978ع ڌاري هڪ خط لکيو جنهن ۾ خير عافيت کان سواءِ سندس والد محترم مولانا محمد اسماعيل لغاريؓ جي ڪيل جدوجهدن ۽ محنتن جو اعتراف ڪيو آهي. ميانوالي جيل ۽ سکر جيل ۾ ظهير الدين بابر لغاري ان وقت ملڪ جي سياسي سماجي موضوعن تي ڊائريون به لکيون آهن. ظهير الدين لغاري ”بابر بلوچ“ جي تخلص سان شاعري به ڪئي جيڪا اڃا تائين وٽس قلمي صورت ۾ محفوظ آهي. ظهير بابر جو اڄوڪي ملڪي سياست جي باري ۾ چوڻ آهي ته شروعات ۾ سياست هڪ عبادت هئي. هاڻ ڪوڙ، ٺڳي، فريب ۽ دوکي جو نالو سياست آهي. اڄوڪي سياستدانن جو مقصد پئسا ڪمائڻ، ملڪيتون ٺاهڻ، اقتدار حاصل ڪرڻ آهي. عوام جو حقيقي هڏ ڏوکي ڪوبه نه رهيو آهي. ظهيرالدين بابر لغاري کي چار پٽن هر هڪ اياز سلطان، امتياز احمد، اشفاق حسين ۽ فاروق رضا ۽ ٻن نياڻين جو اولاد آهي.