13- خوشي جو بڻ بڻياد
ٻئي تي ڀاڙڻ بيڪار آهي. پاڻ کي ئي ڪجهه ڪرڻو پوندو. ان سلسلي ۾ پهريون قدم اهو آهي ته پنهنجي سوچ ڌارا کي واضح بڻائي ٻوجهه کان آجو رکجي. ٿورو ڪي گهڻو اسان سڀيئي غلط ڪارين جو شڪار ٿيندا رهيا آهيون. پرجي هر وقت اسان ان گند جي ٽوڪريءَ کي مٿي تي کڻي پيا گهمائينداسين ته ڪڏهن به سج سامهون منهن نه ڪري سگهنداسين. ان جي تپش ۽ روشني مان توانائي حاصل ڪري نه سگهنداسين. مالڪ ديال ۽ مهروان آهي اسان جي اندر جي غلاظت ڌوئڻ ۽ انڌيرو دور ڪرڻ ۾ اسان جي راه نمائي ۽ مدد ڪندو.
ڪي ماڻهو پنهنجي فڪرمنديءَ کي ضروري سمجهن ٿا پر جيڪڏهن اهڙي ئي ڳالهه آهي ته پوءِ عارضي دنيوي شين - جيڪي محدود مدت لاءِ رهن ٿيون - جي باري ۾ فڪرمند ٿيڻ جي بجاءِ ڇو نه پنهنجي فڪرمندي، پنهنجي شخصيت، پنهنجي صلاحيت، پنهنجي ماحول ۽ دنيا کي بهتربڻائڻ ۾ صرف ڪجي. اهڙوعمل خوشيءَ جو باعث بڻبو ۽ ان عمل کي لاڳيتي طور تي اختيار ڪرڻ سان شانتي پلئه پوندي ڇو جو خوشي جو بڻ بنياد شانتي تي ٻڌل آهي!