50 - اکراندر جو اولڙو
ڌيان ۾ رکڻ جوڳي ڳالهه اها آهي ته اسان جيڪي ڪجهه ڳالهايون ٿا، سو اسان جي ذهنيت جي نشاندهي ڪري ٿو. جهڙا ويچار تهڙا گفتار. ذهني ماٺائپ اسان جي ڳالهه ٻولهه کي ماٺيڻو بڻائي ٿي. پاڪ ذهن پاڪ ٻول. چيو ويندو آهي ته اها ئي زبان تخت تي ويهاري اها ئي زبان ڦاهي چاڙهي. اسان کي تلخ ۽ بي لغام نه ڳالهائڻ گهرجي.
اسان جا لفظ اسان جي اندر جي سچائي، صفائي، سڪون ۽ تسڪين جو اظهار هئڻ گهرجن. زبان مان نڪتل لفظ وري نٿا مڙن. هوا ۾ ملي سڄي جهان ۾ ڦهلجي وڃن ٿا. پوءِ توهان جو مٿن ڪو وس نه ٿو هلي.
جڏهن به ڳالهايو ته ڏسو ته توهان جولب ولهجو ڪهڙو آهي؟ توهان جي ڳالهين جو توهان جي اردگرد ٻڌڻ وارن تي ڪهڙو اثر پوندو. اهي زهر ڀريا نشتر نما چڀندڙ ڏکوئيندڙ ۽ اذيت رسائيندڙِ آهن يا ڪوئل جي سريلي ٻولن جيان ڪنن کي وڻندڙ مٺڙا دل لڀائيندڙ مدهوش ڪندڙ گيت آهن؟ اکر اندر جو اولڙو آهن.