48- وقت مقرر آ جڏهن
جيڪڏهن ڪا مصيبت اچي ڪڙڪي ٿي ته وري الوپ به ٿي وڃي ٿي. اها ڳالهه چڱيءَ طرح ذهن نشين ڪرڻ گهرجي ته دنيا ۾ڪا به شيءِ ڪو به واقعو هميشه لاءِ نه ٿو رهي. اڄ جي ڪوئي شخص بي رحم آهي ته ٿي سگهي ٿو سڀاڻي رحمدل ٿي وڃي. پاڻ ۾ سهن شڪتي پيدا ڪرڻ سان غلطي ورجائڻ کان بچي وڃجي ٿو. نتيجو ڪڍڻ ۾ زياده ئي اتاولپ ايئن آهي جيئن ڪچو ميوو کائڻ جي ڪوشش ڪرڻ. ان جو نتيجو ڀليءَ ڀت سمجهي سگهجي ٿو.
اها هڪ اڻ ٽرحقيقت آهي ته وقت هرشيءِ کي بدلائي ڇڏي ٿو پراسان وقت کي بدلائي نٿا سگهون. پوءِ ڇو پريشان ۽ دکي ٿجي؟ هر ڪم پنهنجي مهل ۽ مند تي ٿئي ٿو. بنا مند جي ڪوئي ڦل نٿو ڦٽي سگهي. مند جي ميوي جو مزوئي ٻيو آهي. پرانسان هٺ ڪري ٿو چاهي ٿو ته هر شيءِ هر ڳالهه ذهني رٿا مطابق ٿئي ۽ هلي؟ واقعي اهڙو ڳهيلو آهي جو صرف پنهنجي زندگي ۽ پنهنجي من ۾ ويهاريل ڍانچي کي صحيح تصورڪري ٿو ۽ هرشيءِ ۽ هرٻئي شخص کي ان ماپي مطابق تورڻ تڪڻ گهري ٿو؟ پاڻ کي اها ڳالهه چڱي طرح سمجهڻ گهرجي ته اسان مان هرهڪ مختلف آهي ۽ زندگيءَ جي بدلجندڙ حالتن سان مقابلو ڪرڻ جو طور طريقو پڻ مختلف آهي. اسانکي ٻين جي نقطه نظر ۽ رويي کي سمجهڻ گهرجي ۽ پاڻ کي ان مطابق بدلائڻ گهرجي.