60 - خوشيءَ جهڙي نه خوراڪ
مون هن کي سمجهائڻ جو ڪوشش ڪئي ته اها رڳو ماڻهو جي سوچ ۽ رويوآهي. ڪوئي به شخص جيڪو پنهنجي ذهني ڪيفيت متوازن رکي سگهي ٿو ڪهڙي به صورت حال درپيش هجيس هو پاڻ کي مرڪندو۽ پرسڪون رکي سگهي ٿو. رڳو پنهنجي ذهني ڪيفيت متوازن رکو، ان کي منفي سوچ جي اثر کان پري رکو ۽ مالڪ ۾ ڀروسو رکو. منهن جي ڳالهه کان هو مطمئن نه ٿيو ۽ چڙي چيو،” چريا چرٻٽ.“
دراصل اسانجي ذهني ڪيفيت اهڙي اچي ٿي آهي جو کن پل لاءِ به خوش نه ٿا رهي سگهون، ڇو جو هر وقت ڪجهه نه ڪجهه اهڙو ٿيو پوي ٿو جو اسان کي پريشان ۽ مايوس ڪريو ڇڏي - خوشي کسيو ڇڏي.
ڪن ماڻهن جي سوچ مطابق ته ڏکن جو ڏسڻ ضروري آهي ته جيئن خوشي جو پورو مزو وٺي سگهجي. اهو چوڻ ڪنهن حد تائين صحيح آهي پر ڇا اسان اڃان ڪافي ڪجهه ســٺو نه آهي؟
جڏهن من ۾سڪون ۽ اندر ۾آنند هجي ٿو تڏهن مشڪل ڪم به آسان بڻجي پوي ٿو، پر رنج ۽ افسردگي جي حالت ۾ کڏ کوهي جيان لڳندي آهي. ايشور ۾ وشواس رکو. اندر ۾ اطمينان رکو. کلندا رهو. خوش رهو. ” خوشي جهڙي نه خوراڪ ڪا.“