تعليم

تِنين کي تعليم جي

ھي ڪتاب تعليمي نظام، تعليمي سڌارن ۽ تعليمي مسئلن بابت سرمد کوسي جي لکيل مختلف مضمونن ۽ ڪالمن جو مجموعو آھي. سرمد کوسي جي مضمونن ۽ ڪالمن کي تعليمي تناظر ۾ وڏي اهميت حاصل آهي. جيڪڏهن والدين، استاد، شاگرد ۽ تعليمي ادارن سان گڏ تعليمي انتظاميا بہ جوڳو ڌيان ڏئي تہ هوند اسان تعليم ترقي ڪري، سڌريل ملڪن سان وڃي ڪلھو ملائي!. أنور ابڙو لکي ٿو تہ ” سرمد کوسي نہ هڪ روايتي نوجوان وانگر پيار ۽ محبت جون ڪهاڻيون لکيون آهن، نہ ڪي رومانوي گيت ۽ غزل لکيا آهن، ۽ نہ وري انهن سياسي موضوعن تي لکيو آهي، جن جي ذڪر تي مايوسيءَ جا ڪڪر ذهنن تي اوندھ پکيڙي ويندا آهن، پر هن، ننڍي عمر ۾ ئي تعليم جھڙي انتهائي سنجيدہ موضوع سان گڏ سماجي شعور سان لاڳاپيل انهن موضوعن تي لکيو آهي، جيڪي اجتماعي مفادن وارا آهن، ۽ جن ۾ بيان ڪيل مسئلا جڏهن حل ٿيندا تہ، ’هيءَ مِٽي مانُ لھندي،‘ هي ماڻھو مسڪرائيندا، اسان جي ڌرتيءَ جا ساوا ۽ سونا سنگ سدا جهومندا رهندا ۽ ڪنھن بہ ٻار کي ڪو ڪوسو واءُ نہ لڳندو“. 

  • 4.5/5.0
  • 13
  • 3
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • سرمد کوسو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book تِنين کي تعليم جي

ٻارن کي پيار بـ ڏيو ۽ انهن جي عزت بـ ڪريو!

ٻار معاشري جي سڀ کان معصوم, پياري ۽ سچي تخليق آهي. ٻار, جنهن جي دل ۾ ڪو ساڙ حسد ناهي هوندو. اهو ئي ٻار هن بيرحم سماج ۾ سڀ کان وڌيڪ تڪليف ڀوڳي ٿو. هو اهو گلاب آهي جنهن کي اڪثر لتاڙيو وڃي ٿو. ٻارن جي حسرتن ۽ خواهشن جو هتي قتل ڪيو وڃي ٿو. انهي معصوم ٻار کان جبري پورهيو به ڪرايو ٿو وڃي, کيس جنسي ڏاڍائي جو شڪار به بڻايو ٿو وڃي. سندس معصوم عملن تي به کيس ماريو ۽ ڪٽيو ٿو وڃي. اهو ئي ٻار ڪڏهن ڪڏهن وڏن کان اهڙا سوال پڇي کين لاجواب ڪري ڇڏيندو آهي, جيڪي وڏن جي ذهن ۾ ڪڏهن آيا به نه هوندا. ان ٻار کي اسان جو معاشرو ئي ڪوڙ ڳالهائڻ سيکاري ٿو. وڏن کي نشيدار شيون واپرائيندو ڏسي اهو ٻار به نشو ڪري ٿو. لالچ ۽ لوڀ به هي معاشرو ئي ٻار کي سيکاري ٿو. مان ته ائين چوندس ته ٻارن سان پيار به ڪيو وڃي ۽ گڏوگڏ ان جي عزت به ڪئي وڃي. هي ڳالهه به مون کي عجيب لڳندي آهي ته جڏهن به ڪو عمر جو وڏو ماڻهو ڪو غلط ڪم ڪندا آهن ته چيو ويندو آهي ته صفا ٻاراڻيون حرڪتون پيو ڪرين........ غلط ڪم ته وڏي عمر وارا وڌيڪ ٿا ڪن. ٻار ويچاري جون ته معصوم هجتون هونديون آهن. پنهنجي امڙ بابي ۽ استاد سان ايترو پيار ڪير به نه ڪندو هوندو جيترو اهو ٻار ڪري ٿو. , مان اسڪول وڃي صبح صبح کلندڙ گلڙن جا چهرا ڏسي , تازو ۽ توانو ٿي ويندو آهيان. ائين لڳندو اٿم ته ڪنهن ٿڌڙي هير جو جهونٽو منهنجي اندر مان گذري ويندو آهي.
اسان جو ٻار تمام گهڻو باصلاحيت آهي پر ڏاڍو ڏک ٿيندو اٿم جڏهن ان ٻار کي بکن ۾ پاهه, بيمارين ۾ ورتل, ڪنو پاڻي پيئندي, مارون کائيندي, , ذلتون سهندي, ڦاٽل ڪپڙن ۽ پيرن ۾ جتي بغير ڏسندو آهيان. ٻار پيار جو طلبگار آهي بس...... هو پيار جي ٻولي سمجهي ٿو ۽ پيار جا گيت گنگنائي ٿو. ٻار اسان جو مستقبل آهن, انهن جي عزت ڪريو. هي اهي گلاب آهن جن جي سهڻي نموني پالنا ڪئي وڃي ته هي دنيا کي من موهيندڙ خوشبوء سان مهڪائي ڇڏيندا.

(هي ليک ٻارن جي عالمي ڏينهن جي حوالي سان لکيو ويو، جيڪو ڪاوش اخبار جي مڊويڪ مئگزين ۾ 27 ڊسمبر 2017 تي شايع ٿيو).