برساتون، زندگي ۽ موت!
• برساتون، پاڻ سان گڏ زندگي ۽ خوبصورتي کڻي اينديون آهن. پر اسان جي سماج جهڙن سماجن ۾ اهي پاڻ سان گڏ ڪيتريون ئي تڪليفون کڻي ٿيون اچن.
• اسان جو سماجي مهذپڻو، اسان جي سماجي رَوَين مان ظاهر ٿيندو آهي.
• اسان اُن سماج جو حصو آهيون، جنهن ۾ پنهنجي گهر جو ڪچرو کڻي ٻئي جي در جي اڳيان اڇلڻ عام آهي.
• هن حالتن ۾ مَکين ۽ مڇرن جا آزار ته ٿيندا ئي آهن، پر هاڻي رُولو ڪُتن جو آزار به وڌي ويو.
• گهٽي گهٽي، ڳوٺن توڙي شهرن، روڊن توڙي رستن سميت واهڻ وستين، مطلب ته جڳهه جڳهه، قدم قدم رُولو ڪُتا، توهان کي عام جام ملندا. جن جو ڪم ئي اهو ئي آهي ته، فضيلت ڀرين ماڻهن جي زندگي ڪيئن عذاب ڪجي. سندن سُڪون ڪيئن برباد ڪجي.
• هفتن جا هفتا بجلي جو غائب ٿي وڃڻ، گَٽرن جي پاڻي سان گهٽيون، روڊ رستا ڀريل، پاڻي جي دُٻن تي مڇرن ۽ مکين جا انبوهه ڏسي، دل مان اها صدا ٿي نڪري ته، هتي ته مينهن وسن ئي نه.
• برساتن ذريعي انهن ادارن جي ڪارگردگي سامهون اچيو وڃي، جيڪي برساتن کان اڳ ۾ وڏيون وڏيون دعوائون ڪندا آهن ته حالتون ڪنٽرول ۾ آهن.
• هر ڪنهن کي پنهنجي پيٽ جي لڳل آهي.
• ڪي ڪي پيٽ ته سڀ ڪجھه کائي وڃڻ کانپوءِ به نٿا ڀَرجن. اهڙن پيٽن لاءِ تيز برساتون ۽ طوفان ڪنهن وڏي خوشي کان گهٽ ناهن.
• برسات کانپوءِ هڪ پئسي ڏوڪڙ واري همراهه فيس بُڪ تي تصوير اپلوڊ ڪري، ان تي ڪيپيشن ڏنو: ”برسات کانپوءِ پڪوڙا کائيندي ۽ خوشگوار موسم مان لطف اندوز ٿيندي“. ساڳي وقت ٽي وي نيوز چينل تي ڪنهن شهر جي اها خبر هلي رهي هئي ته: تيز برسات سبب ڪکائين گهر جي ڀت ڪرڻ سبب، گهر ۾ ننڊ سُتل ٽي معصوم ڀائر، هميشه جي لاءِ سُمهي پيا.