بيباڪ هجڻ عذاب کي دعوت ڏيڻ برابر آهي!
• هن سماج ۾ بيباڪ ٿيڻ معني عذاب کي دعوت ڏيڻ برابر آهي.
• زندگيءَ جا ڪيترائي وهنوار خاموشي ۽ سُڪون سان ٿي سگهن ٿا پر اسان شور ۽ بي سُڪوني پيدا ڪري، زندگيءَ جو مزو خراب ڪندا آهيون.
• ديوان ڏيارام گدومل پنهنجي وقت جو هڪ يگانو ڪردار رهيو آهي. جنهن به پنهنجي ڪتاب ”مَن جا چهبڪ“ ۾ هڪ هنڌ لکيو آهي ته؛ ”زندگيءَ کي ڀرپور نموني سان جيئجي، کوڙ ساريون شيون اهڙيون آهن، جيڪي اسانجي وس ۾ ناهن، اسان انهن تي سوچي پنهنجي مَن جي شانتي کي خراب ڪريون ٿا. بهتر اِهو آهي ته خاموشي ۽ گوشانشيني اختيار ڪجي، اِن ۾ ئي آفيت آهي.“
• هر ڪشش ڪندڙ آڇ کي قبول نه ڪجي. ڇو ته آڇ ڪندڙ شروع ۾ وڻندڙ ورتاءُ به ڪندو ته سبز باغ به ڏسيندو پر وقت گذرڻ سان گڏ اُهي سڀ ڳالهيون وساري، پنهنجي اصليت تي لهي اچي، اسان لاءِ ايذاءُ جو سبب بڻبو آهي.
• ماڻهو پنهنجي فطرت هٿان مجبور آهي، هُو جهڙو آهي، اهڙو ظاهر ٿي پوي ٿو. اِن ۾ ڪجهه وقت به لڳي سگهي ٿو. اُن ڪري جلد ڪنهن لاءِ ڪا راءِ جوڙڻ به غلط عمل آهي.
• ٻهروپيت يا وري ايئن چئجي ته هڪ چهري تي ڪيترائي چهرا سجائي هلندڙ شخص سڀ گدرا پنهنجا مُٺ ۾ ۽ سڀ پَتا پنهنجي هٿ ۾ رکڻ جا خواهشمند هوندا آهن. نتيجي ۾ هُو عام خلق يا اياڻن ماڻهن کي مصيبت ۾ وجهندا ويندا آهن.
• گهڻن ماڻهن جو مزاج، ٻين ماڻهن ۽ موسمن جي مزاج جو محتاج هوندو آهي. ماڻهن جو مزاج ۽ موسم جو مزاج خوشگوار هوندو ته، انهن ماڻهن جو مزاج به بهتر هوندو ۽ جيڪڏهن موسمون ۽ ماڻهو بيرحم ٿي پيا ته سندن مزاج به مزي ۾ ناهي رهندو.
• ڪي ماڻهو موسمن ۽ ماڻهن جي مزاج جا محتاج ناهن هوندا. رومي واري ڳالهه وانگر ته هُنن جي اندر هڪ پوري ڪائنات آباد هوندي آهي. ڪير ڇا ٿو ڪري ۽ ڪيئن ٿو ڪري، اُن سان هِنن جو سروڪار ناهي هوندو.
• گهڻا ماڻهو هر مسئلي جو ذميوار ٻئي کي قرار ڏئي، پاڻ هر ذميواري کان آجا ٿي ويندا آهن.
• انساني رويا نيوٽن جي انهيءَ کي قاعدي موجب هلندا ته: ”هر عمل جو ردعمل آهي“ ته پوءِ ڪيترائي مسئلا پيدا ٿيندا. اِهو ضروري ناهي ته هر عمل جو ردعمل ڏجي. ردعمل ڏيڻ سان گهڻا معاملا خراب ٿي وڃن ٿا. اسان وٽ ماڻهن جي اڪثريت ردعمل ڏيڻ جي عادي آهي ۽ ڪڏهن ڪڏهن ته اُهو ردعمل تمام گهڻو خطرناڪ هوندو آهي. اُنهي ڪري ديوان ڏيارام گدومل واري ڳالهه مونکي ڏاڍي وڻي ٿي ته خوماشي ۽ گوشانشيني اختيار ڪجي.
• اسان وٽ اڪثر عمل به ناڪاري آهن ته ردعمل به ناڪاري آهن. انهن کي هاڪاري ۽ مثبت عملن ۾ تبديل ڪرڻ جي تمام گهڻي ضرورت آهي.
• اسان لاءِ هر اُهو ماڻهو ايستائين سُٺو هوندو آهي، جيستائين اسانجو اُن ۾ ڪم هوندو آهي. جڏهن ڪم ختم ٿئي ٿو ته ماڻهو خراب ٿي پوي ٿو.