موسيقيءَ ۽ خوبصورتي!
• گذريل ڏهن پندرهن ڏينهن کانپوءِ رات مينهن مس وڃي ڪجهه ساهي ڏني هئي. رات جا ٻارنهن يا هڪ ٿيو هوندو. آسمان ڪڪرن کان آجو هو، پنهنجي گهر جي اڱڻ ۾ ويٺي چنڊ کي ڏٺم. چانڊوڪي رات ۽ ڳوٺ جي ماحول ۾ انهي وقت هر طرف سانت هئي، هلڪي هلڪي هوا جي ڪري وڻن جي پنن جو آواز ڪنهن ڪنهن وقت ڪنن تي پيو پئي.
• انهي وقت مون جڏهن استاد منظور علي خان جي آواز ۾ بوند برهه جي بهار لڳي، عابده پروين جي آواز جي آواز ۾ يار سڄڻ جي فراق، محمد جمن ۽ محمد يوسف جي آواز ۾ راڻو ۽ ڀڳت ڪنور رام جي آواز ۾ نالي ڌڻي جي ٻيڙو تار منهنجو.... ٻُڌو ته، خاموش چانڊوڪي ۾ پنهنجي اندر ۾ هڪ سڪون جي لهر کي گذرندو محسوس ڪيم.
• سوچيندو آهيان ته، هي سمورا عظيم فنڪار ڪيڏو نه وڏو ڪم ڪري ويا آهن، جيڪو اسان لاءِ هر وقت راحت جو سبب آهي.
• دنيا مان موسيقي کي ڪڍي ڇڏجي ته، دنيا بيرنگ ۽ بدصورت ٿي پوندي.