ڪھاڻيون

سوچن جي سانوڻيءَ ۾

ھن ڪتاب ۾ 53 مختصر ڪھاڻيون شامل آھن جيڪي معاشري جي مختلف رخن سان گڏ روزمرھ جي مسئلن کي نروار ڪن ٿيون. ڪھاڻين جا ڪردار اسان جي آسپاس رھندڙ ماڻھو آھن. سادي ۽ آسان ٻوليءَ ۾ لکيل ھي ڪھاڻيون سوچن، خوابن، ڏکن، خوشين ۽ احساسن سان ڀرپور آھن.

Title Cover of book Sochun Jy Sanweni'a Mein

ڪارٽونسٽ پيٽر ...!!

آرٽسٽ ۽ ڪارٽونسٽ پيٽر پنھنجي ئي قلم مان پينٽ ڪيل تصوير ڏسي، پاڻ ئي حيرت ۾ پئجي ويو : ”اهڙي تصوير جھڙي اڄ مون سرجي آهي ڀانيان ٿو تہ منھنجي پوئين سڄي فني زندگيءَ ۾ بہ اهڙو شھڪار نہ جُڙي سگهيو هوندو!“ اهڙي احساس سان سندءِ وجود مان اُن تصوير سرجڻ وارا سارا ٿڪ ئي ڪافور ٿيندا ويا....
اصل ۾ هُن جڏهن بہ ڪنھن موڙ تي ڪا تصويرپينٽ ڪئي هوندي يا ڪو ڪارٽون پنھنجيءَ ڪلا جي ڪئنوس تي چٽيو هوندو تہ ضرور سندس اندر مان اهو ئي آواز آيو هوندو تہ ” هن جھڙو شھڪار شايد ئي مون اڳ ڪو پينٽ ڪيو هجي ....!! ” ۽ پوءِ ڪجهہ وقت جي وٿيءَ پڄاڻان پاڻ ئي پريشان ٿيو هجي .... ۽ سوچ آئي هجيس تہ فن جو ڪمال ڪو اُن ئي ڪارٽون تي ڇيھہ ڪندو ڇا ....؟! فن تہ مسلسل جستجو ۽ اُتساھہ جو نانءُ آهي هڪ اهڙي جستجو جنھنجي زنجير ۾ تصورن ۽ احساسن جون سونيون ڪڙيون جِرڪن ٿيون .... !!
پيٽر کي پل لاءِ سوچ آئي تہ هو پنھنجي گهر واري پالن کي ننڊ مان اُٿاري،جيڪا ساري ڏينھن ۽ رات جي ڪجهہ ڪلاڪن جو ٿڪ سھيڙي اچي بستري ڀيڙي ٿي هئي! سندس گهر واريءَ پالن بہ پڪ ئي پڪ هڪ آرٽسٽ هئي ۽ هُن چاهيو تہ پنھنجي اڄوڪي شاهڪار کي گهٽ ۾ گهٽ جوڻس کي تہ ڏيکاري ....!! پر پوءِ کيس الائجي تہ ڪھڙي سوچ آئي جو پنھنجي ٺاهيل تصوير هن پنھنجي ڊرائنگ روم واري اُن ئي ٽيبل تي رکي ڇڏي جنھن تي ئي رکي هُن اها تصوير پينٽ ڪئي هئي.
پيٽر ويٺي ويٺي پوءِ ڪيئي پھہ پچائڻ لڳو .... ننڊ ۾ ستل پنھنجي گهر واريءَ کي گهوريندي هُن کي خيال آيو تہ هُو ضرور فن جي حوالي سان ڪو خواب ڏسندي هوندي ....!! ماڊلنگ بہ تہ هڪ فن ئي آهي. مون پنھنجي جيون ۾ بہ ڪيترائي خواب ڏٺا....ڪي ريشمي چمڪندڙ ۽ وڻندڙ .... تہ ڪي وري صفا کُھرا.... جيڪي اندر جي احساسن کي گهائيندا ٿي ويا ....!!
پيٽر کي ياد آئي پنھنجي اُها سِرجيل تصوير، جنھن ۾ هڪ پادري ڪنھن حَسين ڇوڪر کي نوڙي چمي ڏئي رهيو هو ۽ انھيءَ ڪارٽون هيٺان هن لکيو هو ”پادريءَ جي عبادت جو هڪ نمونو ....“ پيرس جي ڪنھن اخبار اُن ڪارٽون کي وڏي اهتمام سان شايع ڪيو هئو. اصل ۾ انھن ڏينھن ۾ پادرين طرفان عبادتگاهن ۾ موجود ڇوڪرن سان جنسي تشدد جون خبرون ميڊيا ۾ رپورٽ ٿي رهيون هيون .... ۽ پيٽر اُنھن خبرن مان اُتساھہ وٺندي اهڙي قسم جو ڪارٽون اهڙي تہ جذبي ۽ اُتساھہ سان سرجيو هئو جو اهو ڪارٽون ان وقت جي دلين جي ڌڙڪن سان اهڙو تہ برميچجي آيو .... جو ماڻھن جي وات مان بي اختيار واه .... واه.... واه وارا لفظ نڪري ويا هئا!
هُن پنھنجيءَ پَر ۾ ٻيا بہ ڪيترائي اهڙا ڪارٽون ٺاهيا هئا، جن کي هن عام نہ ڪيو هو .... جيتوڻيڪ پيرس ۾ فن، فڪر توڙي سوچ جي زبردست آزادي هوندي بہ الائجي تہ ڇو هن پنھنجن انھن ڪارٽونن کي ڪن اخبارن ۽ رسالن ۾ ڇپائڻ مناسب نہ سمجهيو ....!!
اهڙي قسم جا ڪارٽون ٺاهيندي هن کي اهڙين تہ سوڙهين ۽ قديم غارُن مان گذرڻ جو احساس ٿيو هو .... جو سندس احساس بہ ڄڻ انھن ئي سوڙهين ۽ قديم غارُن جھڙا ٿي ٿي ويا ....!
هُو ڪارٽون ۽ تصويرون ٺاهيندي پاڻ بہ تہ انھن جھڙو ئي پئي ٿيندو ويو جنھن کي سندءِ گهر واري پالن بہ ڪڏهن ڪڏهن سڃاڻي نہ سگهندي هئي ....تہ واقعي اهوئي سندءِ مڙس آهي. اصل ۾ هو پاڻ بہ پنھنجي گهَر واريءَ کي ڪڏهن ڪڏهن سڃاڻي نہ سگهندو هئو ....!! ان جو شايد اهم سبب اهو هئو تہ هو ٻئي پنھنجي فن جي دنيا وارن احساسن ۾اهڙيءَ طرح وڃائجي ويا هئا .... جيئن ڪن والدين جا ڪي ٻار ڄڻ ماڻھن جي جهنگ ۾وڃائجي ويا هجن ....!!
پيٽر کي انتھائي اهميت تہ اڳ ئي تڏهن ملي چڪي هئي جڏهن هن تڏهوڪي آمريڪي صدر بل ڪلنٽن ۽ سندءِ محبوبہ مونيڪا ليونسڪي جي معاشقي کي پنھنجي هڪ ڪارٽون ۾ پينٽ ڪيو! ان ڪارٽون ۾ بل ڪلنٽن مونيڪا ليونسڪي کي گلي سان لڳائي بيٺل هئو ۽ بل ڪلنٽن جي گهر واريءَ هليري ڪلنٽن پري کان حسرت سان ٻنھي کي ڏسي رهي هئي ۽ هُن پنھنجي ٺاهيل ڪارٽون هيٺان ڪيپشن ڏنو هئو تہ ”هليري تون بہ تہ آزاد آهين چاهين تہ ڪو اسڪينڊل ڪو عشق ڪري سگهين ٿي....“
ان ڪارٽون تہ ڪيترين اخبارن ۽ رسالن جي اهميت کي تہ پنجوڻ تي وڌائي ڇڏيو هئو!! پيٽر پنھنجن فني احساسن ۾ ايترو تہ مدغم ٿي چڪو هو جو هُن کان پنھنجو وجود ئي زري گهٽ وسري ويو هئو. هن ۽ پالن کي ڪوبہ اولاد ڪونہ هئو .... نہ ئي پُٽاڻو ۽ نہ ئي ڌياڻو ....! پيرس جي ڪيترن ئي ماڻھن کي شڪ هئو تہ پيٽر ۽ پالن ٻئي سنجوڳ جي حوالي سان صفا نِل هئا....! انھن جا جنسي جذبا فن جي جهنگ ۾ ڪٿي وڃائجي چڪا هئا .... ۽ انھن جي خودي سندن پنھنجي پنھنجي فن خريدي ورتي هئي ....!! جڏهن هنن وٽ اهڙي خودي ئي نہ هئي تہ پوءِ هو ٻئي ڪيئن ۽ ڇو پنھنجي جنسي جذبن کي اڀاري انھن جو ڇيد ڪري ٿي سگهيا .... يا هُو هڪ ٻئي سان سنجوڳ ڪري ٿي سگهيا....!!
پيٽر جي فنپارن جي نمائش شھر جيڪيترن ئي ڪلبن ۽ نمائش گهرن ۾ ٻين ڪلاڪارن جي شھپارن سان گڏ ٿي چڪي هئي هُو جڏهن ڪنھن بہ نمائش ۾ پنھنجن شھپارن سان گڏ شريڪ ٿيو ٿي .... تہ سندءِ اکين مان بي اختيار لڙڪ لڙي پوندا هئا....! هُو نمائشن ۾ آيل ماڻھن سان گڏ ننڍڙن ٻارن کي ڏسي سندن مٿي تي شفقت جو هٿ ڌريندو هئو .... ۽ ماڻھو سمجهندا هئا تہ هن کي اولاد ڪونھي. ان لاءِ ئي هو ٻارن کي پيار ڪري ٿو. پر اصل ۾ ائين قطعي نہ هو. هن انھن ئي ٻارن ۾ اها آشا ٿي رکي تہ اهي وڏا ٿي ڪلا ۽ آرٽ جا وڏا نانءُ بڻجندا ۽ پنھنجن متقدمين جي سلسلي کي اڳتي وڌائيندا ۽ ٻيو تہ پيٽر ۾ پاڻ حد درجي جي معصوميت هئي ۽ هن جي معصوميت ڄڻ ٻارن جي معصوميت سان هم آهنگ پئي ٿيڻ چاهيو!!
پيٽر هونئن بہ پالن سان شاديءَ واري پھرين رات کان معصومن وارو رويو رکندو ٿي آيو ....! پالن کي بھرحال شاديءَ وارن شروعاتي مھينن دوران سخت اوسيئڙو هئو تہ هُو ڪنھن نہ ڪنھن طرح پنھنجي معصوميت مان نڪري اهڙي مرداڻي موڊ ۾ ايندو .... جيڪو ئي موڊ سندءِ جوانيءَ واري جوش کي تسڪين واري طلب سان همڪنار ڪندو....!! پر جڏهن پھريون ٻيون ٽيون ۽ پوءِ ڪيترائي مھينا ويا گذرندا تہ پالن بہ منجهانئس پنھنجون هڙئي آشائون ڀلي ماڊلنگ جھڙي ڏنڌي فن سان وڃي پنھنجو پيچ پاتو....!!
پيٽر کي پيرس ۾ رهندي شھزادي ڊائنا ۽ ڊوڊي جي معاشقي جي بہ بخوبي معلومات هوندي ۽ پوءِ ڊائنا ۽ ڊوڊي جي موت واري ڪھاڻي جي روئداد بہ سندءِ سماعتن ڪنھن نہ ڪنھن طرح ضرور ٻڌي هوندي ....! ليڊي ڊائنا ۽ ڊوڊي جي پويان پاپا رازي فوٽو گرافرن جي ڀڄ ڀڄان وارا منظر بہ سندءِ فوڪس ۾ آيا هوندا .... پوءِ ان اهم معاشقي جي تصوير بہ هن ضرور پنھنجي ڪلا جي ڪئنواس تي چٽي هوندي هڪ اهڙي تصوير جيڪا ڏسندڙن جون ڏھہ ئي حِسون روشن ڪري ڇڏي .
هُو پھہ پچائيندي پچائيندي اوچتو پنھنجي ئي بستري تي آ هلي پيو. پريان سج جا ڪرڻا بہ پيٽر ۽ پالن جي ڪمري جي اوڀارين دريءَ مان اندر اچڻ جا سانباھہ ڪري رهيا هئا .... ۽ ڪمرو پيٽر جي ئي ڪنھن شاهڪار جو ڏيک ڏئي رهيو هو ....