اديبه، شاعره، مصوره ۽ استاد
هيءَ اديبه آهي ته شاعره به، مصوره آهي ته معلمه به. سنڌي ٻوليءَ جي سيوا ۽ سنڌ ۽ سنڌيت لاءِ سڪ گويا سندس زندگيءَ جو مول متو آهن.
سنڌ جي معزز سيد گهراڻي جي روايتي ۽ پابند ماحول ۾ جنم وٺندڙ هن ليکڪا سماجي ڏاڍ، جبر، پيڙائن ۽ ناانصافين تان پردو کڻڻ لاءِ انتهائي بي ڊپائي ۽ بهادريءَ سان قلم کنيو، انڊلٺ جي رنگن مان برش ٻوڙي قرطاس تي آندو ۽ باوجود نامناسب حالتن ۽ روين جي، تعليمي نظام ۾ سڌارا آڻڻ لاءِ اڻ ٿڪ ڪوشش ۾ رڌل آهي.
سماجي مشاهدو گهرو هئڻ ڪري ماحول نگاري ۽ ڪردار نگاريءَ ۾ مهارت اٿس. سندس تخليقون، ايامن کان، جڳ مشهور اداري سنڌي ادبي بورڊ جي سه ماهي مهراڻ، ماهانه سرتيون ۽ ٻين کوڙ سارن ادبي رسالن جي زينت بڻجنديون رهيون آهن. انداز بيان دلين کي ڇهندڙ ۽ روح پرور اٿس. ناول هجي يا ڪا ادب جي ٻي صنف، زندگيءَ جا مختلف عڪس ۽ فڪري سجاڳي منجهن نمايان نظر ايندا.
مصوريءَ ۾ رنگن جي Contrast، نرالي تخيل جي شاهدي ڏيندڙ ڪيترن ئي ڪتابن جا سرورق آهن، جي فنونِ لطيفه ۾ سندس تخليقي وصفن جي عڪاسي ڪن ٿا. پنهنجي سٿ ۾ هڪ مڃيل معلمه پڻ آهي ۽ سندس ڪتاب اوهان آڏو آهي.
شال سندس قلم جي رواني اهڙي ئي بهادري، بيباڪي ۽ جريت سان سدائين قائم رهي ۽ پڙهندڙن کي فڪري سجاڳي ۽ سماجي شعور جا سبق ڏيندي رهي.
عبدالغفار صديقي
20 جون 2012ع