ڪھاڻيون

رات جو رنگ

ھي ڪتاب نامياري ڪھاڻيڪار شوڪت حسين شوري جي ڪھاڻين جو مجموعو آھي. ڪتاب ۾ 47 ڪھاڻيون شامل آھن. مھاڳ ۾ قمر شھباز لکي ٿو:
”گذريل صديءَ جي ستر واري ڏھاڪي ۾ شوڪت، سندس ڀاءُ مشتاق، ۽ ھڪ ٻئي ماٺيڻي ماڻڪ، عام رواجي انداز کان بغاوت ڪري، سنڌيءَ ڪھاڻي کي ھڪ نئين پيچري تي آڻي بيھاريو، جنھن ۾ لفظن جي راند بجاءِ ويچارن جا واھڙ ھئا، ٻاھرين ڏيک ويک بدران تازي ھوا جو قدرتي ھڳاءُ ھو ۽ ظاھري گلڪاريءَ جي جاءِ تي سچائيءَ جي سورج جو تاءُ ھو. اھو سڀ ڪجھ شعوري ڪوشش جو نتيجو نہ، بلڪہ بي شعوري بي خودي ۽ اڻ ڄاتي آزاديءَ جو اظھار ھو. نيمن، اصولن ۽ مقرر ٿيل معيارن کان بغاوت ھئي.“
Title Cover of book رات جو رنگ

ڇپائيندڙ پاران

سنڌي ڪهاڻيءَ جي اوسر واري پيڙھه ”ڳالھه “ کان شرو ع ٿئي ٿي، ان ۾ ڪوبه شڪ ڪونھي ته سنڌي ڪھاڻي ۽ سنڌي ناول مغربي ادب ۽ ننڍي کنڊ جي بنگالي، هندي ۽ اردو ادب جي نثر کان تمام گهڻو متاثر رهيو آهي. شروعاتي دو ر ۾ شرٽ چندر چئٽرجي، ڊپٽي نذير احمد، منشي پريم چند ۽ ٻين جي رومانوي ۽ اصلاحي ڪھاڻين سنڌي ڪھاڻيءَ کي متاثر ڪيو. ورهاڱي کان پوءِ خاص طرح سان ون يونٽ واري دور (1955-67ع) ۾ سنڌي ٻوليءَ ۾ تخليقي ۽ مزاحمتي لکڻين جو هڪ ادبي ڌماڪو (Literary Blast) نظر اچي ٿو ، جنهن ۾ سنڌي شعر ۽ سنڌي ڪھاڻي پنهنجي تاجي پيٽي ۾ وڏي اتم نموني ۽ اُڻت جي اعليٰ درجي تي نظر اچي ٿي. سنڌي ادب جو اهو مزاحمتي دور هو، جنهن ۾ اعليٰ تخليقي طور سنڌي ڪھاڻي، سنڌي ناول، سنڌي شعر ججهو لڀي ٿو ۽ اِها ادبي تخليق ڌرتيءَ منجهاران ائين اوڀڙ ٿي اڀري ٿي. جيئن ٿر جي واريءَ مان وسڪاري کان پوءِ ڌاڃوري ڦُٽندي آهي.
شوڪت حسين شوري جون لکيل ڪھاڻيون به انهيءَ پُربھار ادبي دور واري سنڌ جي سماجي پس منظر ۾ سرجندي نظر اچن ٿيون ۽ انهن جا ڪردار پنهنجي ڌرتي، ٻولي ۽ ثقافت ٍ سان اڻ ميو پيار ڪندي، سماج جي زخمن تي قل جي نشر زني ڪندي نظر اچن ٿا. هن مجموعي ”رات جو رنگٴ ۾“ ڪھاڻين جي ججهائي انھيءَ سنڌي ڪھاڻيءَ واري شاندار دور سان تعلق رکي ٿي. انھيءَ دور ۾ سنڌ ۾ ڀٽائيءَ کان پوءِ وارو فڪري لحاظ سان اعليٰ شعر پڻ سرجندي نظر اچي ٿو، انھيءَ دور کي نئين سنڌ جي جنم جي نويد چئجي ته اجايو نه ٿيندو.
سنڌي ادبي بورڊ انھيءَ دور سان تعلق رکندڙ اديبن جي ڪھاڻين جي مجموعن ڇپڻ جو فيصلو ڪيو آھي، انھيءَ سلسلي جي ھيءَ پھرين ڪڙي اوھان لائق پڙھندڙن جي ھٿن ۾ آھي. اميد آھي ته ادب جي رنگارنگي واري ھن بازار ۾ ”وکر ڍيرون ڍير“ ۾ ھيءُ مجموعو پنھنجي اصل جڳهه ماڻيندو.


پروفيسر سيد زوار حسين شاھه نقوي
سيڪريٽري
(سنڌي ادبي بورڊ) ڄامشورو