شاعري

جلاوطن لُڙڪ

هي ڪتاب هڪ اهڙي نوجوان جي نثري احساسن جو مجموعو آهي، جنهن ٿوري وقت ۾ گهڻو ڀوڳيو آهي. سندس ڀوڳنا، کيس لکڻ تي هر وقت اُتساهيندي رهندي آهي ۽ ھُو قلم توڙي ڪاغذ سان هر وقت ائين جُڙيل رهي ٿو، جيئن موت زندگي سان جُڙيل آهي. اسان جو هي نوجوان ساٿي سردار ٻرڙو پنهنجي اندر جي آند مانڌ کي ڪڏهن نثر ۾ اظهاري ٿو تہ وري ڪڏهن کيس نظم جو سهارو بہ وٺڻو پوندو آهي. هن جي هنن ننڍڙن توڙي طويل نثري احساسن ۾ انيڪ ڪهاڻيون، درد، وڇوڙا ۽ ھِجر توڙي فراق جون گهڙيون پساھ کڻي رهيون آهن. هن جيڪو ڪجھ به لکيو آهي، اُهو ڀوڳنا جي بدولت ئي لکيو آهي. هي نثري احساس ان ڳالھ جو ثبوت آهن ته ليکڪ جي دل پنهنجي ڌرتي ڌڻين جي دلين سان گڏ ڌڙڪي ٿي ۽ سندس لفظ، جملا توڙي سهڻيون تشبيهون سندس مشاهدي جا ساکي آهن. جلاوطن ٿيندڙ لڙڪ جڏهن اکين مان جاري ٿيڻ شروع ٿيندا آهن ته اُهي پنهنجي پاڻ سان گڏ کوڙ سارا ڏوراپا بہ گڏ کڻي ايندا آهن
Title Cover of book جلاوطن لُڙڪ

سانوري ۽ ڪاغذ

سوچان ٿو ڇا لکان؟
لکڻ لاء ڪجھ بچيو ئي ناھي؟
لکبيون ته روح جون ڳالھيون آھن،
جيڪي ھن سان نہ اوري سگھيو آھيان!
منھنجي لاء ڪورو ڪاغذ
سانوري مثل آھي!
خبر اٿوو! ڇو؟
ڇوته! جيڪي ڳالھيون سانوري سان نه سلي سگھيس،
اھي ڳالھيون آء ڪاغذ ته اتاري ڇڏيندو آھيان!
منھنجا سڀ عيب سانوري ۽ ڪاغذ ڄاڻين ٿا.
فرق اھو آھي...
سانوري مون کي سمجھائيندي آھي،
جيئڻ جا نوان گس ڏسيندي آھي،
ڪاغذ خاموشي سان منھنجا تلخ لفظ برداشت ڪندو آھي،