اندر جو ڏک
ھوء وائس ميسيج ڇو نٿي ڪري؟
شايد مصروف ھوندي!
نه نه خوف اٿس!
ڪنھن وقت مون کان ته؛
ڪنھن وقت سماج کان؛
ھن جي آواز ۾....
ڪاڇي جي ڪوئل کان وڌ
سرور آھي،
جا ڪوئل صدين کان برسات لاء؛
پڪاري رھي آھي...
ھن جو آواز....
منھنجي من جي مندر ۾...
ڪنھن پاڪيزه پوڄارڻين جيان!
ڀڳت جيان لڳندو آھي,
جنھن آواز تي...
مندر جا سڀ ڪبوتر رقص ڪندا آھن،
شايد ماتا کي به پاڻ تي رَشڪ ايندو ھوندو،
جيئن مون کي...
آء چاھيندي به ھن کي؛
وائيس ميسيج جو؛
چئي نٿو سگھان:
ڇو تہ؛
مون ھن کي گذارش ڪرڻ؛
ھن جي چوڻ تي ڇڏي ڏني آھي،
ھن جي نيچر واري ڳھج کي ائين پروڙي رھيو آھيان!
جيئن ڊارون اسپيشيز جي ڳجھ کي پروڙيو ھيو،
پر ڇا آءُ ھن کي وائس ميسيج جو چئي سگھان ٿو؟
نه نه ھوء ڏک ڪندي...
ڏک نه ڪندي ته چئي ڏيندي..
جيڪو چوڻو ھوندس...