نثري ٽڪرا
تڏھن ھو عوام کي ھاٿي جيان پيرن جيان لتاڙينديون
سوئر جيان ڪُک ۾ نيش ٽُنبينديون
مارخور جيان پويان وار ڪنديون آھن.
*******
وڇوڙن کان پوءِ ڪتابَ ان محبوبا مِثل آھن
جنھن جي گوڏي تي سمھي صدين جا ٿَڪ لاھي سگھجن ٿا.
*******
او آزادي مون کي پَرَ نه ڏيج
آءٌ قلندر ٿيڻ نٿو چاھيان ،
آءٌ ته تنھنجي عشق ۾ساري ڄمار ،
چراغبندي ۾ رقص ڪرڻ ٿو چاھيان .
******
او مينڌرا
اچ ته کرکنا ھڻين
ھن سماج کي،
اڇو اُجرو ڪيون ،
اھڙو اڇو اُجرو،
جھڙو پاڪ ٿڃ جو کير .
*******
تاريخ لکڻ لاءِ ورقن جو اڇو يا ڪارو ھجڻ لازمي آھي ،
ائين ئي تاريخ ٿيڻ لاءِ ماڻھو ٿيڻ ۽ ماڻھن بابت سوچڻ لازمي آھي ،
*******
ھن جي شھر کي ڇڏڻ پلصراط تان گذرڻ برابر آھي،
ڏس ڪيئن !، وڇڙڻ جو احساس؛ گھرو ٿيندو پيو وڃين؛
يادون جھڙو آئي سي يو ۾ ھجن.
*******
ننڍپڻ توسان گذريو،
جوڀن وڇوڙا ڏنا،
جھونائپ ۾ تنھنجو انتظار رھندو.
*******
ھي امن جو ديس آ؛
امن ۾ رھڻ ڏي.
نگر جي ڪارونجھر کي؛
سلامت رھڻ ڏي.،
*******
زندگي ٿَڪل گھوڙي جي؛
چرپر تي ڳچي ۾؛
وڄندڙ گھنڊ جو ساز ٿي لڳي.
*******
آء نه مليس پرين سان؛
تون نڪري ٿئين نروار
سج توتي ميار،
رھندي ساري ڄمار
*******
محبت ۾ رومانس ائين آھي جيئن سگريٽ نوشي ۾ وڏو ڪَشَ جو سرُور
*******
اندازي موجب پاڪستان ۾،
پنج لک ماڻھو دم جي مرض ۾ مبتلا آھن
بس آءُ ڇڙو عشق ۾ مبتلا آھيان.
*******
ڳالھيون ھلن پيون ھوء ڳوٺ ڇڏي وئي آھي،
پر ڪالھ مون ھن کي نم جي ڇانونء ۾ ڏٺو.....
*******
پوليو جا ڦڙا ھٿيار جي زور تي پياري سگھجن ٿا،
پر منشيات ڪنٽرول نٿو ٿئي
*******
ھو وڏو اديب آھي،
پر مھيني تي،
ٽي سو فيس گھري ٿو....
*******
پوري دنيا ۾ ڪا اھڙي،
قوم اڃا پيدا ناھي ٿي،
جنھن کي مسلمان سڏجي.
*******
پڇڻو اھو ھو پاڪستان اسٽڊي ۾
پي ايچ ڊي ڇو ناھي ٿيندي؟؟؟؟؟
*******
ٻڌ !ٿورو مسڪراء،
آءُ ! ڀٽائي کي وٺي اچان .
تنھنجي سوڀ تي،
ھڪ سُر لکي وٺي .
اھو روزو !
تيستائين نه ڀڄجان
جيستائين !
بخاري پاڻ نه اچي.
*******
:
تُون چَنڊ کي پيغام ڏئي اَچ
اَڄُ چَڪُور آسمان ڏانھن..!
ڄامشوري جي ڇَڙھَن ڇورن واريون..
اُلُرُوُن نه ڏيندو ..
*******
ٽھندي آ ھوء منھنجي خطن کان!
خبر اٿئي ڇو...؟
دراصل ھوء آزاد ناھي.
*******
بيشڪ! توکي زيور سھڻا لڳندا آھن,
ان ۾ ڪو شڪ ناھي!
پر! مون کي غلامي جون زنجيرون ٽورڙيون آھن.
*******
تنھنجي ڊائري تي؛
ھٿ اکري ۽ ڪنواري؛
ڇوڪري جي اُرھ تي؛
سجيل چولي جي؛
ڳچي تي سيکڙاٽ؛
ڪاريگر جو پوئيل؛
ھُرمچو ڀرت ساڳي ڳالھ آھي .
*******
جذبن جو جبل
پيشاني منجھان پگھر ڦڙا،
چاندي داڻا ٿي پئي ڪِريا،
تنھنجي بي رُخُين ،
جذبن جا جبلَ ،
ڏاري وڌا .
*******
زمين ماء آھي.،
پاڻي ٿڃ آھي،
ماء جي ٿڃ سڪڻ ...
جو ڏک ھڪ کير پياڪ ٻار،
سمجھي سگھي ٿو.
*******
ھاري لوڙي ٿو،
شھري کائين ٿا ،
جيڪڏھن توھان چاھيو ٿا؟
ڪاڇو خوشحال ھجي ,
ته پوء !!
ھنن ھارين جو ساٿ ڏيو .
*******
دماغ جي تخليقي ڀڃ ڊاھ ۾ ,
بغاوت! شعوري فردن جو؛
ڏاج آھي..
*******
ڦوھ جواني ۾ جڏھن؛
ماس ڪلھن تي وري اچي،
ته اھا جواني!
قوم جي آزادي کي اُرپڻ گھرجي،
*******
ترس! سنواري وٺان پاڻ کي؛
پوء تنھنجي لاء،
کڙھ کليل ھوندي؛
حال پڇڻ ضرور اچجان،
*******
تنھنجي ھڪ مسڪراهٽ؛
ميدان ۾ وڙھندڙ لشڪر کان؛
ھٿيار ڦٽا ڪرائي سگھي ٿي
*******
صدين جا ٿَڪ لاھي ڇڏيا ؛
تنھنجي شھر جي ھوائن.
خوشبو آئي ٿي رابيل جھڙي ؛
پَڪ ڏني مون کي تنھنجي شھر جي ھوائن.
سمنڊ ڪناري گھميا ٿي ڪي جوڙا؛
اڪيلائي جو ڏک ڏنو تنھنجي شھر جي ھوائن
*******
.چيائين: ڪھڙا حال اٿئي؟
وراڻيم؛اڃا جُتي ڪنھن سُٺي ۾ پير وڌو ناھي ،
اڃا کرکڻا ساڳا پاتل آھن،
*******
اختلاف رکندڙن؛
کي پسند ڪندو آھيان.
ھو منھنجي علم ۾،
اضافي جو سبب بڻبا آھن .
*******
سوچن جي ٽياس تي ٽنگيل؛ خواھشن کي مروڙي؛
مسلسل پاڻ کي اذيتون ڏيندو رھيس،
فقط!ان آس تي ته؛
منھنجي لکڻين جا جوڳي؛
ڪنھن جا غلام نه ٿين.
*******
جيڪڏھن توکي خبر پوي ته
نصاب ۾ ڇا ٿو پڙھايو وڃي
ته توکان ڇرڪ ويندو
*******
تون ھڪ ڀيرو کنڀيل جوانن جي
امڙين، ڀينرن ۽ ننگن سان،
ڪچھري ڪري ڏس.....
تنھنجي اکين جي ڪينجھر جا بند ٽٽي پوندا،
*******
منھنجي ديس جون سانوريون
جيڪڏھن روپلي جي وني جي للڪار کان واقف ٿي پون،
ته پوء ھر گھر مان روپلو نڪرندو.
*******
توکي خبر آھي قومن جو زوال ڪيئن ايندو آھي؟
جيئن ورھاڱي جي وڍ سنڌ
جي رواداري جي سينڊ ميري ڪري ڇڏي.
*******
دل چوي ٿي ھڪ مدرسو کوليان
جنھن ۾ راجا ڏاھر، شاھ عنايت ،لطيف ۽ دودي سومري جي قربانين جو،
خطابين کي حفظ ڪرايان،
*******
منھنجي ديس جي سانورين جا لڙڪ
سمونڊ ۾ وھي وڃن ٿا،
انھن ئي ته سمونڊ کي نمڪين بڻايو آھي،
*******
توکي خبر آھي ماڻھو جلدي ڇو ٿا مرن؟
ڇوته ھو پڙھن گھٽ ٿا...!!!
*******
اميدن جا به قبيلا ٿين ٿا
ھنن خوابن جو سمورو
قبيلو ڪُٺو
*******
ھاڻ نيڻ کڻي
ڏِس ھولي آئي ھولي..
*******
سماج کي مان ٿو ڌوڻو ڏيان،
تون اچين ته؛
ھولي جي رنگن ۾ رڱجي اچجان،
*******
وڃايل ھيس دونھين ۾:*مان
ھولي جي رنگن ڳولي لڌو.
*******
بس ھڪ شام ٿي کپي نه پڇجان ڇو؟
اسان جي ھولي کيڏڻي آھي نہ پڇان ڇو،
*******
بھار جي رت ۾؛
اسين اڃان اداس آھيون،
*******