شاعري

جلاوطن لُڙڪ

هي ڪتاب هڪ اهڙي نوجوان جي نثري احساسن جو مجموعو آهي، جنهن ٿوري وقت ۾ گهڻو ڀوڳيو آهي. سندس ڀوڳنا، کيس لکڻ تي هر وقت اُتساهيندي رهندي آهي ۽ ھُو قلم توڙي ڪاغذ سان هر وقت ائين جُڙيل رهي ٿو، جيئن موت زندگي سان جُڙيل آهي. اسان جو هي نوجوان ساٿي سردار ٻرڙو پنهنجي اندر جي آند مانڌ کي ڪڏهن نثر ۾ اظهاري ٿو تہ وري ڪڏهن کيس نظم جو سهارو بہ وٺڻو پوندو آهي. هن جي هنن ننڍڙن توڙي طويل نثري احساسن ۾ انيڪ ڪهاڻيون، درد، وڇوڙا ۽ ھِجر توڙي فراق جون گهڙيون پساھ کڻي رهيون آهن. هن جيڪو ڪجھ به لکيو آهي، اُهو ڀوڳنا جي بدولت ئي لکيو آهي. هي نثري احساس ان ڳالھ جو ثبوت آهن ته ليکڪ جي دل پنهنجي ڌرتي ڌڻين جي دلين سان گڏ ڌڙڪي ٿي ۽ سندس لفظ، جملا توڙي سهڻيون تشبيهون سندس مشاهدي جا ساکي آهن. جلاوطن ٿيندڙ لڙڪ جڏهن اکين مان جاري ٿيڻ شروع ٿيندا آهن ته اُهي پنهنجي پاڻ سان گڏ کوڙ سارا ڏوراپا بہ گڏ کڻي ايندا آهن
Title Cover of book جلاوطن لُڙڪ

ڳوٺَ

مشينن جي شھر کان؛
ڪيڏيون پياريون آھن،
ڳوٺ جون لوليون ۽؛
ڳوٺ جون ٻوليون،
رھي پوان ڪي ڏينھن ڳوٺ ۾؛
ڏس! ڏاند ڊوڙن ٿا،
ڇم ڇم ڇير پائي،
ھو ڏس..!
ناري ڀوڪ ميڙي ٿي،
ڪامبي منجھ اميدون سھيڙي ٿي،
ڇا ته لڳندو ھوندو،
برساتين ۾ ڳوٺڙو،
جڏھن ويڙھي سڄي مٿان،
ابابيل طواف ڪندا ھوندا،
چانڊوڪين راتڙين ۾؛
جگنو پٺيان ٻار ڊوڙندا ھوندا،
ھو ڏس..!
جوئر جي سنگ تي؛
بلبل رقص ڪري ٿو.
ڏس ميھار جون مينھون،
ڪيئن گور گھمن ٿيون،
ڀوري ڪنڊي ۽ پڇ ڪاري،
شھمور گھمن ٿيون،
ھو ڏس..!
سرنھن جا ڦڪا گلڙا،
ھئہ ڪلياڻ ڪين ٿا،
"بيروت" سان ڳوٺن پنھنجن کي؛
بنھ ڪونه ڀيٽيندس،
اسان جا ڳوٺَ نرالا ھن،
تِن جي سونھن پنھنجي آ.