ڳوٺَ
ڪيڏيون پياريون آھن،
ڳوٺ جون لوليون ۽؛
ڳوٺ جون ٻوليون،
رھي پوان ڪي ڏينھن ڳوٺ ۾؛
ڏس! ڏاند ڊوڙن ٿا،
ڇم ڇم ڇير پائي،
ھو ڏس..!
ناري ڀوڪ ميڙي ٿي،
ڪامبي منجھ اميدون سھيڙي ٿي،
ڇا ته لڳندو ھوندو،
برساتين ۾ ڳوٺڙو،
جڏھن ويڙھي سڄي مٿان،
ابابيل طواف ڪندا ھوندا،
چانڊوڪين راتڙين ۾؛
جگنو پٺيان ٻار ڊوڙندا ھوندا،
ھو ڏس..!
جوئر جي سنگ تي؛
بلبل رقص ڪري ٿو.
ڏس ميھار جون مينھون،
ڪيئن گور گھمن ٿيون،
ڀوري ڪنڊي ۽ پڇ ڪاري،
شھمور گھمن ٿيون،
ھو ڏس..!
سرنھن جا ڦڪا گلڙا،
ھئہ ڪلياڻ ڪين ٿا،
"بيروت" سان ڳوٺن پنھنجن کي؛
بنھ ڪونه ڀيٽيندس،
اسان جا ڳوٺَ نرالا ھن،
تِن جي سونھن پنھنجي آ.