مسيحا...
او مسيحا
تون ڪٿي آهين مري ويو
ڪائنات جي ڪنڊن مان
روز توکي ٿي مان ڳولھيان
منھنجون راتيون ڏينھن سارا
رب تنھنجي رحمتن کان
ڇو لڪي آهن ويا
چُلهه جنھن کي چئن ڏينھن کان
باھ ڀاڪر ناهي پاتو
روز ٻاڪاري سمھن ٿا
ٻاجهه تنھنجي کانسواءِ
اڌ اُگھاڙا ٻار منھنجا
آئون توکي روز تسبيح
۾ پڙهي پورو ڪيان ٿي
پر مسيحا تون الائي
ڪٿ وڃين آهين لڪو
منھنجي ڳولھا جون ڳريون
هي صدائون سمنڊ جيڏيون
روز توکي ٿيون سڏين
درد جي پيڙاھ پراڻي
کاٽ خوشين کي هنيو آ
ڪو ڏڪاريل ڏيهه توکي
روز ڳوليندو رهي ٿو
تون سموري خلق کان
ڇو پري ٿي آهين ويو
دانھن منھنجي درد جي
ڪير هنڊائي هانءُ سان
آئون توکي روز سڏيان
تنھنجي ئي ٿي نانءُ سان
ساھ جو سنھڙو سڳو
اچ ڇني وڃ ڇڪ سان
هيءَ حياتي زهر جھڙي
تون به پي ڏس ڍُڪ سان
او مسيحا
آئون تنھنجي ماٺ تي
روز ٿي ماتم ڪريان
سور جا سُڏڪا ڊگھا
رويو ڍڪون ويٺي ڀريان
او مسيحا
ڇو نٿو جاڳين اڃان تون
او مسيحا
تون ڪٿي آهين مري ويو