اهو جي معجزو ناهي ته آخر ڇا ڀلا آهي...!؟
اسان بس عشق جي اک ۾ تنھنجا آثار ڳولھيا هن
پري ٿي پاڻ کان تو ۾ رڳو بس پيار ڳولھيا هن
اهو جي معجزو ناهي ته آخر ڇا ڀلا آهي...!؟
هجڻ لاءِ تون هجين هڪڙي کپي پو ڇا اسانکي ٻيو
ملڻ جا معاهدا تنھنجا کڻيو ماڻھو وٺن خود کان
پيڻ کانپوءِ به ويٺو پي مزو آهي وڏو مڌ کان
حواسن جي حدن تائين پڄڻ تنھنجو ٿيو آهي
وڃائي پاڻ ۾ توکي اسان توکي لڌو آهي
ڇنائي ڇرڪ پنھنجا سڀ اچي تو ۾ ٻڌو آهي
اسان تي سونھن تنھنجي جو اثر چن ٿا سڌو آهي
اهو جي معجزو ناهي ته آخر ڇا ڀلا آهي...!؟
جڏهن دل جي ڌُٻڻ جي ڳالهه هلندي آ وڏي واڪي
اسانکي ياد ايندو آ اهو ئي مينھن محبت جو
جواني جُھڙ جھڙي گھاٽي وٺي جو ڏيک ڏيندي آ
اُهي سانوڻ اڃان تائين اسان ۾ اڄ به ساوا هن
اسان ۾ پيار تنھنجي جا نوان ڪي ٻار ڄاوا هن
اهو جي معجزو ناهي ته آخر ڇا ڀلا آهي...!؟
اسان لاٿو ڪٿي آهي لڱن جي ليڙ تان توکي
اسانکي عشق تنھنجي جو وڳو پاتل اڃان آهي
خليفا خيال منھنجي جا رهيا تنھنجي رسائي ۾
پچائي تو پڪو مونکي ڪيو نينھن جي نھائي ۾
وڄان پيو مان وڄت وانگي سوين سُر ساز گڏ آهن
ٻڌان پيو مان رڳو توکي ڪئين آواز گڏ آهن
سموريون ڪائناتون ڀي پرين تنھنجي پُڇا ۾ هن
اهو سچ آ سوا تنھنجي زمانا سڀ هچا ۾ هن
اهو جي معجزو ناهي ته آخر ڇا ڀلا آهي...!؟
حسن جي حد بندي ۾ ڀي هزارن کان مٿي آهين
مان سوچان ٿو صبح سانجھي الائي تون ڪٿي آهين
اسان ۾ رهڻ جون راتيون اڃان تولئه رکيل آهن
وڏا هن معجزا تنھنجا ڪئين ماڻھو ڪکيل آهن
ڪٿي تنھنجي وضاحت جو وظيفو اڄ به جاري آ
پڙهيل پاڻيءَ جيان توکي اسان ڏس پي ڇڏيو آهي
مرڻ جون موسمون ڪھڙيون اسان اڄ جي ڇڏيو آهي
اسانجي ساھ جا سارا سڳا توسان سبيل آهن
اهو جي معجزو ناهي ته آخر ڇا ڀلا آهي...!؟