اڄ ڪير به روئي سگھي ٿو...!!!
ماڻھو مٽيءَ جو خواب آهي
ان ڪري هو هاڻ
ڪو به خواب ڏسي نه سگھندو
موهن دڙي جي مورتين کي ٻڌائي ڇڏيو ته
اڄ رقص جي چيلھه ٽٽي پئي آهي
اڄ سمبارا جي ساھ ۾ سڏڪو ڀريل آهي
اڄ ڪو به گھنگھرو گيت نه ٿي سگھندو
اڄ دجلا ندي وهڻ ڇڏي ڏنو آهي
اڄ ڪا به ڪنواري گنگا ۾ گناھ ڌوئڻ نه ويندي
اڄ تاج محل جا مينار پٽ تي ڪري پيا آهن
۽ سمنڊ ۾ سوڳ جيڏي سانت اچي وئي آهي
اڄ ڪائنات جي اداس ٿي وڃڻ جو ڏينھن آهي
اڄ خدا سان مخاطب ٿي
ماڻھو جي مري وڃي تي ڳالھائڻ جو ڏينھن آھي
اڄ ڪنھن به اداڪار جي اک مان
ڪو به مصنوعي ڳوڙهو نه ڳڙندو
ڇو ته اڄ روئڻ جي رات آهي
اڄ ڪير به روئي سگھي ٿو
ڇو ته هاڻ سندس آواز درد ۾ دٻجي چُڪو آهي
جنھن کي مٽيءَ جو خواب ئي چئي ٿو سگھجي
اڄ ڪيترائي گيت غم جي ڌُن ڳائي رهيا آهن
اڄ ڪيترائي اسٽيج جي دنيا جا ڊائلاگ
تو ڏانھن اکيون کڻي ڏسي رهيا آهن
پرافسوس جو موت تنھنجي اکين تي
هميشه جي لاءِ پنھنجا هٿ رکي ڇڏيا آهن...
* فلم انڊسٽري جي بھترين ادڪار عرفان جي وفات تي لکيل