هي ڪنھن جو لاش آهي...!؟
هي ڪنھن جو لاش آهي...!؟
جنھن کي هوائون
وڌيڪ ننڊ سمھارڻ جي لاءِ لوڏي رهيون آهن
۽ پکي پنھنجون اکيون مھٽي
گلن کي ڀاڪر پائي پار ڪڍي منھن مٿو پٽي رهيا آهن
نون مھينن جي ڪُک
سُنڍ ٿيڻ جو سور پي ڇڏيو آهي
عرش تي ٺھيل جوڙا
مٽيءَ تي ملڻ کانپوءِ ڇو الڳ ٿي ويندا آهن...!؟
حوس جي حدن ۾ مري ويل ماڻھن کي ته
صرف جسمن جي ئي ضرورت هوندي آ
عورتن جي اڳٺن ۾ ٻڌل
مردن جا مغز
الائي ته ڪڏهن آزاد ٿيندا
آئون تنھنجي لٽڪيل لاش تي
سمنڊ جيڏا ڳوڙها ڳاڙي رهيو آهيان
ڪائنات پنھنجو پاڻ کي ڪاري چادر ۾ ويڙهي ڇڏيو آهي
اڄ سج جي اڀرڻ جو ڪٿان به آثار نظر نٿو اچي
ان ڪري جو اڄ آسمان جو خدا
زمين جي ننڍڙي خدا جي لاش تي روئي رهيو آهي.
* زيادتي ٿيل چئين سالن جي معصوم تي لکيل.