عشق ٻي چيز
عاشق چئي ٿو: ”آمين اجايو،“
محبت آهي يار مجازي،
عشق اڃان ڪا ٻي شي آهي.
محب منھنجو آهي مثالي،
خلق چوي ٿي: خالي خالي،
قطرو تنھن ۾ آهي ڪمالي،
جُهريا ڏس تون جهاتي پائي.
اسم تنھنجو آهي انساني،
جسم تنھنجو آهہ جسماني،
پر نقطو تنھن ۾ آھہ نوراني،
انڌا ڏس تون عينڪ پائي.
سمجهہ رکين ٿو، تو ڪين سياڻا؟
ڪيئن وڃائي نيھن تي ناڻا،
ڪي تہ رچي ويا رت مان راڻا!
ڪن تہ ڏٺو وڃي ڪيچي ڪاهي.
”گل“ ڪرين ٿو ڪھڙا گفتا،
پير رکج تون پنھنجا پختا،
اڳيان تہ تنھنجا آهين اُستا،
متان وجهنئي يار منجهائي.