آڙاھہ اُجهائين تہ بہ چڱو
هيءَ عشق جو آڙاھہ، عاشق تان اُجهائين تہ بہ چڱو.
تنھنجي لٽڪي جا لونھان، لونءَ لونءَ اندر ويئڙا لڳي،
پرت جي پاڻي سندا ڇنڊڙا ڇندائين تہ بہ چڱو.
مرض محبت جو ڏيئي وئين جيء مٿي جانب ججهو،
ان درد جي دلبر دوا، پريم پڇائين تہ بہ چڱو.
منھن سٽي وئين يار مون کان، خيال پنھنجا سڀ کڻي،
هن ويچاري کي ونھيان، ڪامل ڪڇائين تہ بہ چڱو.
حجت منھنجي هوت توسان، ڪين ٿي هرگز هلي،
”گل“ گهرائي ٻيلھہ ٻانھون، گڏ گهمائين تہ بہ چڱو.