محبوب ڏٺم
خُلق سان خَلقت سڄي کي سو سنواريندو وڃي.
محب پرور محب مانجهي، ٻيو فضيلت فيض ور،
درد وارن جي دلين جا، ڌڪ ڌئاريندو وڃي.
ناهي جھڙس ڪو جڳت ۾، ڏيھہ ٻيا ڏوري ڏٺا،
اُتم سڀنن ۾ اُچو، جڏڙا جياريندو وڃي.
رحم دل راحم گهڻو، ٻيو قرب ڪامل جو ڪثر،
طالبن ۽ طلبگارن، ترت تاريندو وڃي.
مرڪي مليو منٺار مون سان، کل خوشيءَ مان خوب تر،
غمزہ گهورن ساڻ ”گل“ جا، نيڻ ٺاريندو وڃي.