حيران ٿي پيس
تنھنجي تابع ڪيس تجلي تڏهن تعبان ٿي پيس.
مون کي محب تو مرڪي،سڄڻ پياري صحبت سرڪي،
چکڻ سان تنھن چٽڪي جي، مٺا! مستان ٿي پيس.
نھاري نيڻ کڻي نازڪ، هڻين وئين هينئڙو منھنجو حاذق،
نگهہ سان يار نيڻن جي،ڪُسي قربان ٿي پيس.
مان سڄڻ آهيان تنھنجي گهوري، جانب جيء تي اٿم جهوري،
جهڄڻ منجهہ تنھن جهوري جي، بيحد بيران ٿي پيس.
عمر ساري ويئي گذري ”گل“، ترس توکي نہ پيو هڪ تل،
سبب ارمان انھيء جي، ونھيان ويران ٿي پيس.