ڪوڪون ڪوٽ تي
ڪيم ڪوڪارون ڪيڪون ڪوٽ چڙهي.
مارو مال ڪاهي، سانگي ويا پنھنجي سانگي،
اهو حال هلايو، ڪلھہ مان سان ڪانگي.
ڇڏي ڪک ويئڙا لک، ڦٽائي ماڳ مڙهي،
لڏي لس، ويئڙا وس، چڙهي مٿي چانگهي.
ڇڏي رس وٺي گس، لنگهيا وڃي لانگهي،
هتان سو سنگهار ويا هزار تن لويارن ڪانہ لڙي.
ڇڏي چاھہ ويا شاھہ اوکي پنڌ اڻاڳي،
بيواھہ مٿي راھہ رئان منجهہ روانگي.
تن جو ذڪر تن جو فڪر، پيڃارا ڏس پڙهي،
حاجي هوش ڏي تون گوش، ٻانگ ڏني ٻانگي.
پلنگ تي ارموش، ستي ڪنھن جي سانگي،
تو جيڏيون، تو وٽان ويون لڪ لڙي.