شخصيتون ۽ خاڪا

ڳليان پريم نگر ديان

ڪتاب ”ڳليان پريم نگر ديان“ سنڌ جي سدا حيات صوفي ۽ لوڪ راڳي سهراب فقير جي فن ۽ شخصيت تي لکيل مضمونن، انٽرويوز ۽ رپورٽن جو مجموعو آهي، جنهن جو مرتب ڪوثر ٻرڙو صاحب آهي.سهراب فقير جو سنڌ جي انهن صوفي فنڪارن ۾ شمار ٿئي ٿو جن جي ڳائڻ جو هڪ الڳ Style آهي، هن جي طبيعت، هن جي لباس، هُنَ جي آواز، هُنَ جي انداز ۽ هن جي فني پختگيءَ کيس پنهنجي ٻين هم عمر ۽ هم عصر فنڪارن کان سدائين منفرد ۽ ممتاز رکيو.
  • 4.5/5.0
  • 4160
  • 663
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ڪوثر ٻرڙو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳليان پريم نگر ديان

صوفياڻو راڳُ ۽ سهراب فقير : ساگر صفي الله شر

سنڌ ڌرتي هونءَ ته ڪيترن ئي اوليائن، بزرگن، شاعرن، اديبن، سگهڙن ۽ فنڪارن کي جنم ڏنو آهي ۽ انهن مان هر هڪ ڪنهن نه ڪنهن حوالي سان الڳ سلڳ اندازَ ۾ مڃتا ماڻي آهي. جڏهن به هن ڪلامَ جو ذڪر ڪٿي ٿيندو آهي ”گليان پريم نگر ديان“ ته منهنجو خيال فوري طور سهراب فقير ڏي هليو ويندو آهي هن سنڌ جي البيلي صوفي فنڪار سهراب فقير 1934ع ڌاري ٺري ميرواهه جي ويجھو بلڪل اولهه طرف ڳوٺ ٽالپر وڏا ۾ ان وقت جي طبلي نواز حمل فقير جي گهر ۾ جنم ورتو ۽ حمل فقير جي ڀاڳن خوشيءَ مان جھومڻ شروع ڪيو.
سهراب فقير جو ننڍپڻ معمول جيان گذريو جڏهن هو ٿورو جوان ٿيو ته دل وندرائڻ لاءِ هن يڪتارو کڻي ڳائڻ شروع ڪيو سهراب فقير فن جي، شروعات ۾ استاد کيتو خان ۽ عاشق علي خان کان راڳ جي ڪجهه تربيت ورتي ۽ هن جي دل ۾ ته اڳ ئي فنڪار موجود هيو جنهن ۾ هن ٽالپر وڏا ڀرسان درگاهه در محمد فقير جو طالب بڻيو، جنهن بعد سهراب فقير جھر جھنگ روڊ رستن تي آلاپڻ شروع ڪيو ۽ درگاهه دُر محمد فقير تي ٿيندڙ محفلن ۾ هن ڳائڻ شروع ڪيو جِتي کيس سنڌ جي مهان شاعر تنوير عباسي ڳائيندي ڏٺو ته کيس ريڊيو پاڪستان خيرپور تي متعارف ڪرايو.
سهراب فقير جا جڏهن ڪلام ريڊيو پاڪستان خيرپور تي هلڻ شرع ٿيا ته سهراب فقير جي شهرت ۾ ڏينهون ڏينهن اضافو ٿيندو ويو ۽ سهراب فقير ڏيهه توڙي پرڏيهه ۾ صوفي راڳ کي ملڪان ملڪ مشهور ڪيو ۽ مڃتا ماڻي.
سهراب فقير جي مشهور ڪلامن ”گليان پريم نگر ديان“، ”گهنڊ کول ديدار“، ”جنهن دل پيتا عشق جا دام“، ”توسان عشق الستي“ ۽ ٻين سوين ڪلامن جھر جھنگ مشهوري ماڻي ورتي ۽ سهراب فقير جا ڪلام واهڻ وستي مشهور ٿيا.
سهراب فقير صدارتي ايوارڊ، شاهه لطيف ايوارڊ، قلندر شهباز ايوارڊ، ريڊيو پاڪستان خيرپور پاران ريڊيو ايڪسيلنس ايوارڊ ۽ ٻيا ڪيترائي ايوارڊ حاصل ڪيا ۽ سهراب فقير کي ننڍي کنڊ جو ڀلوڙ راڳيءَ جو اعزاز حاصل هيو.
مان جڏهن پريس ڪلب ٺري ميرواهه پاران سنڌ جي ناليواري اديب، ڪمپيئر ۽ موجوده ڊي سي ڪشمور منور علي مهيسر سان هڪ ادبي رهاڻ جو پروگرام رٿيو، جنهن جي صدارت ڪوثر ٻرڙو صاحب ڪئي هئي ۽ انهن جو بيحد اسرار هيو ته سهراب فقير کي گهرائي ان کان ڪجهه ڪلام ٻڌجن پر سهراب فقير جي طبيعت خراب هجڻ جي ڪري نه اچي سگهيو.
سهراب فقير جي ڳائيندو هيو ۽ آلاپ ڏيندو هيو ته سوين ٻڌندڙ داد ڏيڻ کان رهي نه سگهندا هيا ۽هو جھومڻ ۽ نچڻ شروع ڪندا هيا ۽ سهراب فقير کي ڀرپور دادُ ملندو هُيو. سهراب فقير زندگي جي آخري حصي ۾ ڪينسر جهڙي موزي مرضَ ۾ مُبتلا ٿي ويو ۽ زندگي جي آخري ڏهاڙن ۾ هو ڳائي نه سگهندو هو ۽ پنهنجي سنگ ۾ موجود هوندو هيو ۽ زارو قطار اکين مان نير وهندا هيس.
سهراب فقير پنهنجي زندگي ۾ ٻه شاديون ڪيون جن مان 6 نياڻيون ۽ پنج پٽن جي اولاد ٿيس.
سهراب فقير جي خاندان مان سندس فرزند رجب فقير سندس والد جي روايت کي برقرار رکندي ڳائيندو اچي پيو ۽ هن جي به آواز ۾ نهايت مٺاڻ ۽ محبت آهي.
سهراب فقير جي زندگي جو سڳو ڪينسر جي مرضَ ۾ 23 آڪٽوبر جمع ڏينهن 2009ع ۾ ٽُٽي پيو ۽ هو هميشه لاءِ وري پنهنجي حقيقي مالڪ سان مليو الله پاڪ کان دُعا آهي ته شالَ کيس مغفرت ڪري جنت الفردوس ۾ جاءِ ڏئي ۽ اسانکي گهرجي ته صوفياڻي راڳ کي بچائڻ لاءِ ادارو قائم ڪريون ته جيئن صوفياڻو راڳُ زندهه رهي سگهي، ان ۾ ثقافت کاتي کي ننڊ مان جاڳڻ کپي.