شخصيتون ۽ خاڪا

ڳليان پريم نگر ديان

ڪتاب ”ڳليان پريم نگر ديان“ سنڌ جي سدا حيات صوفي ۽ لوڪ راڳي سهراب فقير جي فن ۽ شخصيت تي لکيل مضمونن، انٽرويوز ۽ رپورٽن جو مجموعو آهي، جنهن جو مرتب ڪوثر ٻرڙو صاحب آهي.سهراب فقير جو سنڌ جي انهن صوفي فنڪارن ۾ شمار ٿئي ٿو جن جي ڳائڻ جو هڪ الڳ Style آهي، هن جي طبيعت، هن جي لباس، هُنَ جي آواز، هُنَ جي انداز ۽ هن جي فني پختگيءَ کيس پنهنجي ٻين هم عمر ۽ هم عصر فنڪارن کان سدائين منفرد ۽ ممتاز رکيو.
  • 4.5/5.0
  • 4160
  • 663
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ڪوثر ٻرڙو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳليان پريم نگر ديان

منهنجي نانو، مُنهنجي نظر ۾ : لياقت علي مڱڻهار

حقيقت هيءَ آهي ته سهراب فقير منهنجو نانو هو ۽ ان مان مونکي پنهنجي لاءِ شفقت ۽ وفاداريءَ جي خوشبوءِ ايندي هئي. هو مونکي پنهنجي پٽن وانگي ۽ آءٌ ان کي پنهنجي پيءُ جيان سمجھندو هُيس. ان ڪري هو سدائين منهنجو همدرد ۽ هڏ ڏوکي رهيو.
(1) خانداني حيثيت: سهراب فقير گائڪ ٿيڻ کان اڳ به پنهنجي قبيلي جو وڏو ۽ پڳدار هوندو هو. چڱو مڙس هئڻ ڪري سندس سامهون ڪو به بحث نه ڪندو هو، چاهي سندس چاچا ڇو نه هجن.
(2) مذهبي حيثيت: سهراب فقير حسيني صوفي هو ۽ سائين دُر لال سرڪار جو سچو طالب هو، جِتان هُنَ کي محبت، امن ڀائيچاري ۽ همدرديءَ جو سبق مليو هو هن آخر تائين پنهنجي مرشدن کان مليل پيغام نه ڀُلايو ۽ دنيا تائين اهو ئي پيغام پهچايو.
(3) قومي نظريو: سهراب فقير سِنڌ امڙ جو سچو ۽ پڪو سنڌي هو ان ڪري ئي هُنَ سنڌ حڪومت جي مليل پروگرامن ۾ ته ڀرپور شرڪت ڪئي پر ٻين سرڪاري پروگرامن ۾ شرڪت ڪرڻ کان لاچاري ظاهر ڪندو هو.
فقير سائين جيئن ته پنهنجي ويجھن رشتيدارن ۽ عزيزن قريبن ۾ سڀ کان وڏو هوندو هو ان ڪري هر ننڍي وڏي جي مٿي تي سندس شفقت وارو هٿ هوندو هو.
(4) غريب پرور: سهراب فقير ڳوٺ ۾ رهندڙ هر غريب ۽ مسڪين پاڙيوارن جي بنا فرق جي مدد ڪندو هو. ايتري قدر جو ڳائڻ مان کيس جيڪو پيسو ملندو هو ان مان به ڪجهه غريبن کي حصو پتي ڏيندو هو.
(5) وعدي جو پڪو: سهراب فقير جي هڪ اها خوبي به هوندي هئي جو هو جيڪڏهن ڪنهن سان محفل ۾ اچڻ يا ڪنهن ٻئي دنيا داريءَ جي معاملي ۾ وعدو ڪندو هو ته هو اُنَ کي هر صورت ۾ پاڙيندو هو چاهي ان لاءِ کيس ڪيتري به قرباني ڏيڻي پوي.
مطلب ته منهنجو پيارو نانو سهراب فقير هڪ حق پرست ۽ انصاف پسند، رحمدل ۽ بيشمار ڳڻن جو مالڪ درويش گائڪ هو. هو ڪڏهن به ظلم ۽ ناحق ڪندڙ جو ساٿُ نه ڏيندو هو.