هي ڪتاب ريڊيو، ٽي وي، اسٽيج ۽ فلمن جي نامياري اداڪار، هدايتڪار ۽ ليکڪ سيد يار محمد شاهه جي آتم ڪٿا ۽ يادگيرين تي مشتمل آهي. هو لکي ٿو:
”مون ڪوشش ڪري پنهنجي بي ترتيب يادگيرين کي سهيڙن جي ڪوشش ڪئي آهي، پر پوءِ به آئون اندر ۾ جهاتي پائي انصاف ٿو ڪريان ته الله تبارڪ وتعاليٰ مونکي جيڪو مشاهدو ۽ مطالعو نصيب ڪيو ان جو چوٿون حصو به نه چئي سگهيو آهيان، پر هيءُ ڪتاب اڳين ڏهن ڪتابن کان پوءِ يارهون ڪتاب هوندو.“
اسان جڏهن “شاهه ڪلچرل سوسائٽي” طرفان اسٽيج ڊرامون “ٺڳيءَ جو ٺاهه” جي تياري ڪري رهياسون، ته ان وقت نواز علي سمون هڪ ٻئي دوست غلام حسين وڏيري سان گڏ مون وٽ آيو، ۽ سنگت ۾ شامل ٿي ويو، ۽ کيس ڊرامي ۾ منهنجي آفيس جي پٽيوالي جو ڪردار ڏنم، ان ڏينهن کان وٺي هر سوچ جيڪا مونکي قلم بند ڪرڻي هئي، اهو افسانو هجي، فلمي ڪهاڻي هجي، ڊرامون هجي يا شاعري هجي، يا سماجي مسئلن جي اپٽار تي ڪا قلمڪاري ڪرڻي هجي، ته هو روزانه صبح جو اخبارن جي هاڪري ڪندي، ٻن ڪلاڪن لاءِ منهنجي اوطاق تي ايندو، وري ٻه ڪلاڪ لک پڙهه ڪنداسون، وري هو ويندو ۽ شام جو پنجين بجي پهچي ويندو، ۽ پوءِ اهو سلسلو جاري رهندو آيو، جنهن ۾ “شاهه ڪلچرل سوسائٽي” وارا ساٿي يا “مٽياري ويلفيئر آرگنائزيشن” جا سماج سيوڪ اچي گڏبا هئا، ته شهر جي سڌاري جون صلاحون گڏجي ڪندا هئاسون، ان ۾ ڪو شڪ نه اهي ته هن به بطور قلمڪار چار کن ڪتاب شايع ڪرايا، ۽ سندس عوامي ٻولي ۽ مشاهدي جي ڪري مقبول به ويا، ان کان پوءِ هو شادي بعد ڪجهه ذاتي ۽ فقهي مسئلن جي ڪري، اسان جي جسماني طرح بيٺڪ ۾ اهو روح شامل نه رهيو، جنهن جي ڪري اسان جي وچ ۾ ڪا ديوار نه هوندي هئي، پر پوءِ به اڄ تائين نڀائيندا اچون، ۽ انشاءَ الله نڀائيندا رهنداسون.