شاعري

دلبر ديس ۽ دل

ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي، جنھن ۾ نظم ۽ آزاد نظم شامل آھن. غوث پيرزادو لکي ٿو:
”زاهد شيخ جديد سنڌي شاعري جو جيترو سگهارو نالو آهي اوترو ئي وڏو ماڻهو آهي. هي پنهنجي سڀاءَ ۾ انتهائي پيار ڪندڙ انسان آهي. زاھد شيخ جي نظمن ۾ بي ساختگي پنهنجي اوج تي نظر اچي ٿي اهڙِءَ ريت سندس ٻولي به ڪارونجهر جيان ڪر کنيون بيٺل نظر اچي ٿي. سندس ٻوليءَ ۾ مٺاڻ جا به مڻ آهن ۽ معصوميت سان گڏ هو شعر چوندي شاعريءَ جي عميق گهرائي ۾ وڃي اظهار ڪري ٿو ان ڪري جڏهن سندس شاعري پڙهڻ ويهجي ٿو ته چئجي ٿو ته پڙهندو ئي رهجي.“
  • 4.5/5.0
  • 3442
  • 873
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • زاهد شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دلبر ديس ۽ دل

پنهنجي پاران

جيڪر مُنهنجي ديس ۾ امن ۽ انصاف هُجي ها ته منهنجي شاعري به رُڳو حُسن ۽ عشق جي جذبن سان ڀرپور هُجي ها، خوشين جا ميلا، مُرڪون، ٽهڪ ۽ خوبصورتين جا عڪس منهنجي شاعريءَ جا خاص موضوع هجن ها پر اِن جو مقصد اِهو هرگز ناهي ته ڪو منهنجو من هينئر اهڙن جذبن کان بلڪل خالي آهي نه منهنجا سائين، اِهي جذبا ته هر شاعر جي اندر جيان منهنجي اندر جو به مرڪز آهن پر هن وقت مان هڪ غلام قوم جو شاعر آهيان ان ڪري قومي غلاميءَ جا عذاب منهنجين سوچن تي حاوي رهن ٿا، منهنجي ديس تي هر طرف کان ڌارين جو قبضو آهي پنهنجي ئي وطن ۾ بي وطن هجڻ جا عذاب جڏهن منهنجي من کي وڍين ٿا تڏهن ئي ته مان پنهنجي هر شعر ۾ پنهنجي اندر جي باهه جا شعله ڀريان ٿو هيءَ شاعري ائين ئي ڪو نه ٿي ٿئي جڏهن ڪو ڌڪ لڳي ٿو تڏهن ئي دانهون ڪجن ٿيون مون کي خبر آهي ته هنن دانهن جو رستو تختئه دار ڏي وڃي ٿو پر مونکي دانهون ڪرڻيون آهن ۽ ڪندو رهندس، ”دلبر ديس ۽ دل“ کي گڏ کڻي ”درد ڏکايل ديس جا“، لکندو ئي رهندس اِن اُميد سان گڏ ته من منهنجي هن درد مند ديس جا مانجهي مُڙس ۽ باهمت مايون جاڳي پون ۽ پاڻ ۾ ڪا اهڙي قومي ٻڌي ڪري وجهن جنهن سان پنهنجي ديس کي قومي ۽ طبقاتي غلاميءَ جي عذابن مان ڪو آجپو ڏياري سگهجي.

اوهان جو پنهنجو

[b]زاهد شيخ
[/b] ڪراچي سنڌ
Cell # 0336-3500030