سمنڊ جو اولاد
هي مڇيرا
توڙي ميرا
پر صدين کان هيل تائين سمنڊ جا آهن سويرا
سمنڊ ۾ راتيون هنن لئه زندگيءَ جون چاهتون
سمنڊ جون ڇوليون هنن لئه عمر ڀرجون راحتون
سمنڊ جي هر وير جا هي وير بڻجي ٿا رهن
۽ هي ورهن کان رهيا هيراڪ ٿڌڙي هير جا
سمنڊ جو پاڻي هنن جي زندگيءَ جو نانءُ آ
سمنڊ کان ٿيندا پري جاني نه منهنجا جيئندا
زندگيءَ جي هر پهر کي زهر سمجهي پيئندا
سمنڊ جي جهولي ٿي گهرجي سمنڊ جي اولاد کي
سمنڊ کان ڇو ٿا ڇنو هن سمنڊ جي اولاد کي
(نوٽ: هي نظم سنڌي سمنڊجي ٻيٽن جي
وڪامڻ واري واقعي کان متاثر ٿي لکيم)