ڪنهن کي پُڪاريون
هي مٽيءَ جا ماڻهو
هي پٿر جا پُتلا
محبت جو جن ۾ نه احساس ڪوئي
اُنهن کان محبت جون ڪهڙيون پُڇائون
اسان پيار خاطر سڄي زندگاني
رڳو ڏينهن راتيون رُليائي ته آهيون
مگر هر قدم تي
مليو ڇا اسان کي
نه چاهت جي ساعت
نه راحت جي راڻي
سموري حياتي ويڳاڻي ويڳاڻي
گهڙيءَ جي به ڪائي ملي مُرڪ ناهي
اسان عمر ساري رُنا ئي ته آهيون
بڻيا بي حسيءَ جا آهن بُت ماڻهو
اسان جي نهاريون ته ڪنهن ڏي نهاريون
اسان جي پڪاريون ته ڪنهن کي پڪاريون.