قومي غيرت
پنهنجي مُڙسي، پنهنجي همت، پنهنجي طاقت زندهه آباد
تون آن دولت جو ديوانو، منهنجي ڌرتيءَ سان دل آ
تنهنجو پنهنجو مقصد آهي، منهنجي پنهنجي منزل آ
موتين جهڙا ماڻهو ميڙي، مون سينگاري محفل آ
شيش محل جي رهواسين تي، ڀونگي ڀونگي ڀڙڪيل آ
پَرُ به اسان هو پاڻ پتوڙيو، هيل به جاري هلچل آ
غيرن ۽ غدارن جي لئه ڌرتي پنهنجي دلدل آ
قوم جا هيرا، ديس جا هاري، مل جا پورهيت زندهه آباد
قومي غيرت زندهه آباد، قومي غيرت زندهه آباد
ديس جو نالو دل ۾ سانڍي، جاني جڳ ۾ جيئڻو آ
جيون تنهنجي لاءِ مليو آ، ڌرتي توکي ڏيڻو آهي.
پل پل مون کي سنڌو تنهنجي، پيار جو امرت پيئڻو آ
لاڙ، اتر، ڪاڇي ۽ ٿر کي رلجي سلجي رهڻو آ
ٽڪر سان آ ٽڪر پنهنجو، جبل بڻجي بيهڻو آ
مات نه مڃبي موذيءَ آڏو، موڳو مور نه ٿيڻو آ
ايڪو عظمت، جذبو جرئت، پيار محبت زندهه آباد
قومي غيرت زندهه آباد، قومي غيرت زندهه آباد
ذهن ضمير جي دروازي تي هلڪا کڙڪا جاڳن ٿا
ٽوپيون چمڪيون اجرڪ مُرڪيا، پنهنجا پٽڪا جاڳن ٿا
هر پاڃاريون، پيها، پوکون، رنبا، ڏاٽا جاڳن ٿا
رهزن تنهنجي رت لئه پياسا آهن رستا جاڳن ٿا
ڪاهون، ڪڙڪا، داٻا، دڙڪا، شعلا ڀڙڪا جاڳن ٿا
مرڻا ناهن زاهد منهنجا، زندهه جذبا جاڳن ٿا
پيءُ جو پٽڪو، ماءُ جي پوتي، ڀيڻ جي عزت زندهه آباد
قومي غيرت زندهه آباد، قومي غيرت زندهه آباد