زندگي
جيئن به آهي
ٺيڪ آ
زندگيءَ کان ڪا شڪايت ڇوڪريون
ساهه ٿڌڙا ڇو ڀريون
لُڙڪ ڇو لاڙيون اسان
هانءُ ڇو هاريون اسان
ڇا روئڻ سان زندگيءَ جو روپ مٽجي ٿو سگهي
ڇا اُداسيءَ سان اسان جو درد گهٽجي ٿو سگهي
پر اِهو افسوس آهي
سفر ۾ ڪيئي مسافر
زندگيءَ جي هر قدم تي
لُڙڪ لاڙي، ٿا ويهن
هانءُ هاري ٿا ويهن
هانءُ هاري ٿا ويهن