آءُ ته پنهنجي سنڌ ڳوليون
جا خدا کان
پنهنجي وڏڙن کي مُقدر ۾ ملي هئي!
سا ڪٿي آ؟
سنڌ جيڪا پاڻ کي وڏڙن کان ورثي ۾ ملي هئي
سا ڪٿي آ؟
سنڌ جنهن ۾ سُک سان گڏ سونهن جي سُرهاڻ هئي
سنڌ جيڪا سورمن ۽ سورهين جو راڄ هئي!
سنڌ جنهن ۾ همتون ۽ جرئتون جيئنديون هيو!
سي سڀئي ڪاڏي ويون؟
سنڌ جون ساريون خوشيون ڪي چور چورائي ويا
يا خدا جي فرشتن سڀ سونهن سنڌوءَ جي کڻي
پنهنجي جنت جو اڌورو حُسن آ پورو ڪيو!
ڏوهه ڪهڙو آ ڪيو؟
جو اسان جي سنڌ کي هر ڪو لٽيندو ٿو رهي
جو اچي ٿو سنڌ جي گردن ڪٽيندو ٿو رهي.
هيل ڪجهه سوچي وٺون
يا ڪفن سر سان ٻڌي پنهنجي قبر ڳولي وٺونڍ
يا ته جيڪا سنڌ کي سمجهي نظر ڳولي وٺون
پوءِ اهڙي هر نظر سان گڏ نظر اهڙي رکون
جنهن نظر سان آجپي جي راهه ڪا ڳولي وٺون
جنهن تي پنهنجي زندگيءَ جو نئون سفر سوچي وٺون
جنهن سفر سان سونهن پنهنجي سنڌ جي موٽي ملي
سو سفر سُرهاڻ جو آ پاڻ کي ڪرڻو پرين
آءُ ته پنهنجي سنڌ ڳوليون
آءُ ته پنهنجي سنڌ ڳوليون