شاعري

دلبر ديس ۽ دل

ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي، جنھن ۾ نظم ۽ آزاد نظم شامل آھن. غوث پيرزادو لکي ٿو:
”زاهد شيخ جديد سنڌي شاعري جو جيترو سگهارو نالو آهي اوترو ئي وڏو ماڻهو آهي. هي پنهنجي سڀاءَ ۾ انتهائي پيار ڪندڙ انسان آهي. زاھد شيخ جي نظمن ۾ بي ساختگي پنهنجي اوج تي نظر اچي ٿي اهڙِءَ ريت سندس ٻولي به ڪارونجهر جيان ڪر کنيون بيٺل نظر اچي ٿي. سندس ٻوليءَ ۾ مٺاڻ جا به مڻ آهن ۽ معصوميت سان گڏ هو شعر چوندي شاعريءَ جي عميق گهرائي ۾ وڃي اظهار ڪري ٿو ان ڪري جڏهن سندس شاعري پڙهڻ ويهجي ٿو ته چئجي ٿو ته پڙهندو ئي رهجي.“
  • 4.5/5.0
  • 3442
  • 873
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • زاهد شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دلبر ديس ۽ دل

غربت

غربت اهڙي ڏائڻ آهي
ماڻهوءَ کي مُردار ڪري ٿي
بي همت بيڪار ڪري ٿي
ذهنن کي ٿي زنگ لڳائي
ڪيڏا جسم جلائي ويٺي
ساري سونهن جي قاتل آهي
رَتُ جي رشتن کي رستن ۾ روز رُلائي ويٺي غربت
ها! پر غربت اُن ماڻهوءَ جو ڪنڌ جُهڪائي ڪو نه سگهي ٿي
جيڪو ماڻهو پنهنجي من ۾ سمنڊ جيان ڪاوير رکي ٿو
۽ زندهه ضمير رکي ٿو
اهڙي ماڻهوءَ آڏو غربت ڪارونجهر جي سگهه جيان آ
اهڙو ماڻهو مجبورين کي
پنهنجن پيرن ۾ چيڀاٽي
موٽي مور نه ڏسندو آهي
اڳتي اڳتي وڌندو آهي
جيڪو ماڻهو ساروجيون
دردن سورن ۽ صدمن سان
جنگيون جوٽي جيئندو آهي
سوئي سونهن سڃاڻيندو آ
نيٺ سو منزل ماڻيندو آ
نيٺ سو منزل ماڻيندو آ